علیرضا فاطمی نیک - کارشناسی ارشد ژئومرفولوژی کاربردی

امروزه پایداری به عنوان بخشی اساسی از نظم جدید جهانی شناخته می شود. در سالهای اخیر مفهوم توسعه پایدار مورد تاکید و توجه صاحب نظران و مسوولین قرار گرفته است زیرا این مفهوم مبتنی بر حفظ استانداردهای سطح زندگی آینده است نسبت به آنچه که تا امروز از آن برخورداریم. اینک دریافتیم که دیگر نمی توان از محیط همانند گذشته بهره برداری کرد. توسعه پایدار گردشگری نوعی از گردشگری است که به مدیریت تمامی منابع منجر گردد و نیاز گردشگران فعلی و جامعه میزبان را بدون به خطر انداختن نسل آینده تامین گرداند. فضاهای شهری از دیر و باز جذاب ترین فضاها را تشکیل میداده اند، زیرا که شهرها متمدن ترین سکونتگاه های انسانی را تشکیل میدهند و در بردارنده مراکز مهم اقتصادی، علمی، تفریحی، پزشکی و غیره هستند و افزون بر اینها از جاذبه های طبیعی و تاریخی نیز برخوردارند، به همین دلیل مهمترین کانون های جذب گردشگر هستند. در این راستا گردشگری پایدار به عنوان یک راهکار و الگوی ماندگار با دیدگاهی بلندمدت در برنامه ریزی شهری میتواند جوامع را به سوی توسعه پایدار هدایت نموده و با وجود برآورده ساختن نیازهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، تفریحی و غیره برای نسل امروز در جهت حفظ و نگهداری منابع تجدید ناپذیر منابع آب و خاک و سایر نعمات الهی برای نسل های فردا بسیار موثر عمل کند. در این پژوهش تلاش است تا با مروری بر ادبیات گردشگری، تاثیر آن بر شهرها و نقش گردشگری در توسعه پایدار شهری مورد واکاوی علمی قرار گیرد. روش های استفاده شده در این پژوهش روش توصیفی تحلیلی مبتنی بر اطلاعات ارائه شده در اسناد و مدارک کتابخانه ای و نیز روش میدانی که شامل مشاهده وضعیت موجود گردشگری شهر دورود، می باشد؛ است . نتایج تحقیق نشان می دهد: که شهر دورود با توجه به دارا بودن موقعیت محیطی و وجود منابع سرشار طبیعی، انسانی، جاذبه های تاریخی و مذهبی توانمندی های فراوانی در زمینه گسترش صنعت گردشگری داشته که با سیاست گذاری های مناسب میتوان با استفاده از این صنعت گامی موثر در زمینه توسعه اجتماعی و اقتصادی منطقه برداشت.

برنامه ریزی شهری، گردشگری، توسعه پایدار، دورود