اثر پرایمینگ بذر بر رشد گیاهچه و عملکرد دانه ارقام گندم نان (Triticum aestivum L.) در تیمارهای زمان کاشت
عنوان مقاله: اثر پرایمینگ بذر بر رشد گیاهچه و عملکرد دانه ارقام گندم نان (Triticum aestivum L.) در تیمارهای زمان کاشت
شناسه ملی مقاله: JR_AGRO-19-2_003
منتشر شده در در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_AGRO-19-2_003
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
نرگس خمدی - دانشجوی دکتری دانشگاه شهید اهواز چمران
مجید نبی پور - استاد دانشگاه شهید اهواز چمران
حبیب اله روشنفکر - دانشیار دانشگاه شهید اهواز چمران
افراسیاب راهنما - دانشیار دانشگاه شهید اهواز چمران
خلاصه مقاله:
نرگس خمدی - دانشجوی دکتری دانشگاه شهید اهواز چمران
مجید نبی پور - استاد دانشگاه شهید اهواز چمران
حبیب اله روشنفکر - دانشیار دانشگاه شهید اهواز چمران
افراسیاب راهنما - دانشیار دانشگاه شهید اهواز چمران
به منظور ارزیابی بنیه بذر و عملکرد دانه سه رقم گندم نان بهاره در تیمارهای پرایمینگ بذر و زمان کاشت، سه آزمایش در شرایط آزمایشگاه و مزرعه در سال زراعی ۹۴-۱۳۹۳ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز اجرا شد. در آزمایش اول، اثر هفت مدت خیساندن بذر به روش هیدروپرایمینگ (صفر، ۶ ، ۸ ، ۱۰ ، ۱۲ ، ۱۴ و ۱۶ ساعت) بر ویژگیهای جوانهزنی و رشد گیاهچه ارقام گندم استار، چمران و فونگ در آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفت. در آزمایش دوم، ویژگیهای بیوشیمیایی و فعالیت آنزیمی در بذرهای پرایم شده در سه مدت زمان ۶ ، ۸ و ۱۰ ساعت اندازهگیری شدند. در آزمایش سوم اثر سه زمان کاشت ۲۱ آبان، ۱۹ آذر و ۱۷ دی (به ترتیب؛ نسبتا زودهنگام، بهینه و دیرهنگام) و پرایمینگ بذر بر عملکرد ارقام گندم به صورت کرت های خرد شده فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج آزمایش اول نشان داد که پرایمینگ بذر به مدت ۸ ساعت، خیساندن بیشترین اثرات مثبت را بر بهبود بنیه بذر ارقام گندم داشت. نتایج آزمایش دوم نشان داد که با افزایش مدت پرایمینگ تا ۱۰ ساعت، فعالیت آنزیم آلفاآمیلاز و محتوای قندها و پروتئینهای محلول در بذر، افزایش یافت. افزایش محتوای مالون دی آلدئید و ناکافی بودن فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان (افزوده نشدن فعالیت آنزیم با افزایش مدت زمان پرایمینگ یا کاهش فعالیت آنزیمی) در تیمار ۱۰ ساعت پرایمینگ نسبت به تیمار ۸ ساعت، مشاهده شد. همبستگی فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان با ویژگیهای جوانهزنی و رشد گیاهچه مثبت و معنیدار بود. نتایج آزمایش مزرعهای نشان داد که تیمارهای پرایمینگ بذر باعث بهبود ۳/۲ درصدی سبزشدن بوتهها و کاهش زمان سبز شدن تا ۴/۱ روز، نسبت به شاهد، شدند. اثر متقابل زمان کاشت و رقم نشان داد که تاخیر در کاشت، بیشترین و کمترین تاثیر را از نظر عملکرد دانه به ترتیب در رقم دیررس استار (با حداکثر عملکرد ۸/۶۴۲۱ کیلوگرم در هکتار) و رقم زودرس فونگ (با حداکثر عملکرد ۰/۵۴۴۱ کیلوگرم در هکتار) داشت. تیمار پرایمینگ باعث ۷ درصد افزایش در عملکرد دانه کلیه ارقام گندم نسبت به تیمار شاهد شد. بیشترین عملکرد دانه از تیمار پرایمینگ بذر و رقم چمران (۷/۵۶۹۹ کیلوگرم در هکتار) بدست آمد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که مدت زمان مناسب پرایمینگ بذر، در بهبود سبز شدن گیاهچه در زمان های کاشت دیرهنگام، به دلیل دمای پایینتر هوا در دوره کاشت تا سبز شدن، موثرتر است.
کلمات کلیدی: Bread wheat, Enzymatic activity, Germination, Seed hydropriming and Sowing date., جوانه زنی, زمان کاشت, فعالیت آنزیمی, گندم و هیدروپرایمینگ بذر.
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1476893/