بررسی کارایی اقتصادی و بنیادهای آن از منظر معرفت اسلامی

کارایی مفهومی اساسی و محوری در دانش اقتصاد، و به‎ویژه اقتصاد خرد، بوده و ایده‎ای برای تخصیص بهینه منابع و امکانات برای تولید کالاها و خدمات است. این مفهوم می‎تواند از معیاری برای ارزیابی فعالیت‎های اقتصادی فراتر رفته و اساس و پایه‎ای برای ترتیبات اجتماعی باشد و در نتیجه جهت‎دهی به حرکت جامعه داشته باشد. بر اساساین، نقش این مفهوم در شکل‎گیری نظام اقتصادی بسیار مهم است. در این مقاله جایگاه این مفهوم در اقتصاد اسلامی به مثابه دانشی بررسی می شود که بر پایه معرفتی متفاوت از معرفت اقتصاد متعارف هویت می‎یابد. این مقاله با استفاده از روش تحلیل محتوا پس از بررسی مفهوم کارایی و بنیان‎ها و مفاهیم پیشینی آن، به بررسی مفاهیم مرتبط با آن در معرفت دینی−اسلامی می‎پردازد و نتیجه می‎گیرد این مفهوم با نوع نگرش اسلام به انسان و فعالیت های اقتصادی سازگار نبوده و نظام اقتصادی اسلام نمی تواند براساس این مفهوم سامان یابد.

Keywords:

کارایی , مطلوبیت , نیاز , رفاه , منابع , کمیابی