شباب جهان بین - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت محیط زیست- دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم
نگین رادمنش - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت محیط زیست- دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم

گاز سولفید هیدروژن (H2S) از بارزترین ریسک های شناسایی شده در عملیات حفاری چاه های نفت و گاز محسوب می شود. این مطالعه با هدف مدیریت بهینه کاهش مخاطرات ریسک گاز H2S در عملیات حفاری با بهره گیری از مدل فرایندی تحلیلی سلسله مراتبی (AHP) به انجام رسیده است. گاز سولفید هیدروژن گازی سمی، کشنده، بی رنگ و فوق العاده اشتعال پذیر می باشد و در مناطق گود اطراف دکل حفاری مانند: گودال برج حفاری، چاله ها و کانال های گل حفاری تجمع می یابد. در این پژوهش ابتدا با بررسی مستندات و بهره گیری از تکنیک جامع Delphi موثرترین اقدامات اصلاحی و کنترلی در پیشگیری از حوادث ناشی از ریسک گاز H2S در عملیات حفاری شناسایی و مشخص گردید. سپس با توجه به تعدد بالای دستگاه های حفاری در جهت مدیریت بهینه مخاطرات ناشی از ریسک مزبور، اقدامات فوق مورد تجزیه و تحلیل و اولویت بندی واقع گردید. جهت ارزیابی و اولویت بندی از مدل فرآیندی تحلیلی سلسله مراتبی (AHP) استفاده شد. نتایج این مطالعه موید آن است که از مخاطرات زیست محیطی، ایمنی ناشی از حوادث احتمالی ریسک مزبور در عملیات حفاری تا حد قابل توجهی کاسته شود.

گاز سولفید هیدروژن، عملیات حفاری، مدل AHP، مدیریت بهینه، مخاطرات ایمنی، محیط زیست