آرین خالدی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران
امیرعلی سیف الدین اصل - استادیار، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران،
ستار زواری - دانشجوی دکتری، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران
مهتاب مهدی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی برق، دانشگاه شهید بهشتی تهران

با توجه به اینکه ایران کشوری با احتمال بالای وقوع حوادث طبیعی است، آمادگی هرچه بیشتر در مقابل اینحوادث، امری لازم و ضروری است. برای مقابله با تهدیدهای ناشی از حوادث با احتمال وقوع کم و تاثیر زیاد مانندبلایای طبیعی، از دو رویکرد پیشگیری و تاب آوری میتوان بهره برد. اولی برای روبه رو شدن با مشکلات و اتفاقاتشناخته شده به کار میرود و دومی برای مقابله با مشکلاتی که پیشگیری از آنها خیلی سخت است. مفهومکاربردی تابآوری در انرژی، توانایی یک سیستم انرژی برای پیشبینی، انطباق با حادثه و بازیابی سریع از آنحادثه با کمترین آسیب است. تاب آوری در حوزه انرژی به چهار دسته ی تولید، انتقال، توزیع و مصرف تقسیممیشود. این مطالعه تمرکز خود را بر بخش توزیع میگذارد زیرا سیستمهای توزیع برق به عنوان یکی از حیاتیترینبخشهای سیستمهای انرژی، تاکنون به اندازه ی کافی موردتوجه نبوده اند و نیاز به توجه بیشتری دارند. شبکه هایتوزیع خود به سه بخش آب، برق و گاز تقسیم میشوند. ازجمله مهمترین راهکارهای تاب آور میتوان به استفادهاز تولید پراکنده، ایجاد جزیره عمدی، تعیین بارهای حیاتی، بازآرایی بهینه شبکه توزیع، شبکه های هوشمند وبهینه سازی مقاوم اشاره کرد. با توجه به اینکه این راهکارها هزینه برتر از روشهای سنتی بهره برداری سیستمهایانرژی هستند، کمتر مورد استقبال سیاستگذاران این حوزه قرارگرفته اند و به نظر میرسد میتوان با استفاده یترکیبی این راهکارها، هزینه ها را کاهش داد و امکان دستیابی به سیستمهای انرژی هوشمند تاب آور را فراهمکرد.

تاب آوری، سیاستگذاری انرژی، شبکه توزیع برق، مدیریت بحران