فرشته زمانپورگمیک - دانشجوی کارشناسی رشته محیط ریست، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه پیام نور اهواز

امروزه در جوامع پیشرفته، صاحبان صنایع، شعار"انسان سالم در محیط کار سالم" را سرلوحه کار خویش قرار داده اند، چرا که نیروی انسانی مهمترین سرمایه هر جامعه ای در دنیای صنعتی و مدرن امروز است. بهداشت روانی کارکنان در هر سازمان و موسسه ای از جمله مسائل مهمی است که باید بدان توجه شود. مدیران ابتدا باید به نیروی انسانی و تامین امکانات رفاهی، خواسته ها و نیازهای آنان به عنوان عاملی برای افزایش کارایی و سطح بهره وری توجه کنند، تا به هدف اصلی خود که همانا افزایش تولید و سوددهی بالاست برسند. این درحالی است که در هر سازمان دولتی و غیر دولتی این مهم از طریق روابط عمومی انجام می پذیرد. بهداشت روانی کارکنان در محیط کار یعنی مقاومت در برابر پیدایش پریشانی های روانی و اختلالات رفتاری در کارکنان سازمان و سالم سازی فضای روانی کار. با توجه به این تعریف روابط عمومی ها باید بر ایجاد تفاهم درون سازمانی میان کارکنان با یکدیگر و مدیران با کارکنان تاکید کنند. در واقع بدون ایجاد فضایی سالم در درون سازمان و ساماندهی روابط انسانی بین کارکنان، برقراری رابطه صحیح با خارج و مخاطبان در جامعه امکان پذیر نخواهد بود. روابط عمومی با تکیه بر علومی مانند روانشناسی و ارتباطات انسانی سعی در بهبود روابط کارکنان و مدیران نماید. آنها باید به درد دلها، شکایات و نیازهای کارکنان توجه نمایند، بطوری که روابط عمومی را برای بیان مشکلات خود بدانند و به آن به عنوان رابط خود با مدیران ارشد اعتماد کنند.در یک سازمان سالم وظیفه مدیران تنها تولید کالا و کسب سود نیست، بلکه آنها از طریق روابط عمومی با کارکنان خود ارتباط برقرار کرده و در جریان نیازهای آنها قرار می گیرند. و سعی در رفع آنها می نمایند. چنانچه مدیران به بهداشت کارکنان اهمیت ندهند در بلند مدت باعث افزایش نارضایتی و کاهش کارایی آنها خواهد شد.

محیط زیست، بهداشت، سلامت، صنایع، محیط کار