مدلسازی نحوه پراکنش ذرات معلق PM۲.۵ با استفاده از مدلAERMOD در فاصله ی سه کیلومتری مطالعه موردی: کارخانه گچ ساوه

آلودگی هوا یکی از مهمترین معضلات محیط زیست و کارخانه های گچ یکی از منابع تولید آلاینده های هوا به ویژهذرات معلق میباشند. هدف از این تحقیق بررسی میزان انتشار ذرات ۲.۵PM خروجی از دودکش کارخانه سپید گچ درفاصله ی ۳ کیلومتری از کارخانه میباشد. در این مطالعه ابتدا میزان انتشار ذرات ۲.۵PM خروجی از دودکش کارخانه بااستفاده از ضرایب انتشار پیشنهادی EPA محاسبه گردید. بیشترین غلظتها در فاصله ی ۳ کیلومتری در بازه های زمانی۱ساعته، ۸ ساعته، ۲۴ ساعته، ماهیانه و سالانه مورد بررسی قرار گرفت. سپس مقادیر غلظ تهای شبیه سازی شده با سهاستاندارد ملی ایران، EPA و HOW مقایسه گردید. نتایج این پژوهش نشان داد میزان حداکثر غلظت آلاینده ی ۲.۵PMدر بازه زمانی سالانه در سال ۱۳۹۸ در فاصله ی ۳ کیلومتری )۳ug/m( ۰۱ / ۲ و همچنین میزان غلظت برای بازه ی ۲۴ساعته در فاصله ی ۳ کیلومتری )۳ug/m( ۷ / ۲۶ است. مقادیر به دست آمده در هر دو بازه زمانی مورد تایید استانداردها واز حد مجاز کمتر میباشد. با توجه به نتایج حاصل از بررسیها در این پژوهش مشخص شد که بیشترین میزان غلظت ذراتمعلق در داخل محیط کارخانه بوده و با فاصله گرفتن از کارخانه، میزان آ نها به تدریج کاهش یافته است.

Keywords:

آلودگی هوا , مدل AERMOD , انتشار ذرات معلق , کارخانه سپید گچ ساوه