تایماز لاریمیان - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی و برنامه ریسی شهری و منطقه ای
آرش صادقی
علی ملاباشی

رابطه‏ انسان عصر ما با محیط زیست او دستخوش بحران است. این بحران حاصل دخالت، دستکاری، بهره‏وری نامعقول و تخریب سودجویانه‏ای است که انسان، بویژه پس از انقلاب صنعتی بر محیط زیست تحمیل کرده است. امروزه مسئله محیط زیست در حال تبدیل شدن به یک بحران حقیقی می باشد. از سوی دیگر توسعه هر کشور در گرو داشتن صنعتی پاک و عاری از آلودگی زیست محیطی است. با توجه به اینکه صنعت یکی از بخش‏های بسیار مهم و کلیدی اقتصاد به حساب می آید، شناخت مواد آلاینده و تعیین راه‏های کاهش اثرات زیست محیطی آنها می تواند گامی موثر بر توسعه صنعت کشور و ایجاد محیط زیستی سالم محسوب گردد. در این مقاله سعی بر آن‏است تا با استفاده از ماتریس ارزیابی زیست محیطی و با درنظر گرفتن کلیه ویژگی‏های منطقه، به نقشی که مکانیابی و احداث مراکز تجمع واحدهای صنعتی و شهرک‏ها بر روی محیط زیست و توان‏های محیطی دارد پرداخته شود. نتایج تخصصی حاکی از آن است که در برخی از شهرک‏های صنعتی نظیر شهرک صنعتی شهمیرزاد و ناحیه صنعتی علاء، با عدم توجه به ظرفیتهای محیطی در استقرار آنها مواجه‏ایم. همچنین در شهرک صنعتی مهدیشهر، توجه کمی به توانهای محیطی شده است و در مورد شهرکهای صنعتی شرق سمنان ارزیابی‏ها بیانگر توجه نسبی به ظرفیت‏های محیط در استقرار آنهاست. همچنین مشخص گردید که نقاطی در محدوده شهرستان سمنان وجود دارد که میتواند با رعایت ملاحظات زیست محیطی و توانهای اکولوژیکی به عنوان کاربری صنعتی مورد استفاده قرار گیرد. همچنین در انتخاب مکانهای پیشنهادی به منظور تطابق این مناطق با توان اکولوژیک و ظرفیت قابل تحمل محیط، ابتدا پارامترهای فیزیکی و سپس پارامترهای بیولوژیک و نهایتأ دسترسی به خدمات زیربنایی و تاثیرات اقتصادی اجتماعی مورد بررسی قرار گرفته است. در این راستا در انتها 6 منطقه مستعد، در شهرستان سمنان به عنوان زون‏های صنعتی و تخصصی پیشنهاد گردیده است.

مکان گزینی، ظرفیت های محیطی، شهرک های صنعتی، اثرات زیست محیطی