ارزیابی اثرات محیط‏زیستی بهره برداری حاصل از قطع درختان بر روی توده باقیمانده مطالعه موردی: جنگل خیرود

هدف عملیات جنگل اجرای طرح ها و عملیاتی است که از نظر فنی و تکنیکی امکان‌پذیر، از لحاظ اقتصادی مناسب رشد و ترقی، از نظر زیست محیطی سالم و کم‌‌خطر و از نظر حقوقی قابل قبول باشد. با توجه به اعمال شیوه جنگل داری نزدیک به طبیعت برای مدیریت جنگل های شمال و پراکندگی برداشت در این شیوه، کاهش صدمات وارده به توده سرپا و زادآوری اهمیت بیشتری پیدا می کند. این تحقیق برای ارزیابی زیر مولفه قطع درخت در پارسل 221 از بخش نمخانه جنگل آموزشی و پژوهشی خیرود انجام شد. اهداف این تحقیق عبارتند از تعیین میزان خسارات وارده به توده سرپا و تجدید حیات جنگل. به‌منظور بررسی مقدار خسارت به توده سرپا در حفره‌های قطع، از روش آمار‌برداری صددرصد استفاده شد. نتایج حاصل از بررسی پلات دایره‌ای ‌شکل در حفره‌های قطع نشان داد %2/1 از درختان موجود در پلات‌ها در نتیجه عملیات قطع متحمل خسارت شدند. %73 از درختان خسارت‌دیده در پلات‌های قطع را گونه راش، %25 ممرز و %2 گونه‌هایی مانند افرا، بلوط، و توسکا تشکیل داد. ضمن اینکه بیشترین خسارت متوجه درختان با قطر برابر سینه کمتر از 40 سانتیمتر است. این بررسی نشان داد مقدار خسارت به نهال‌ها کمتر از سایر گروه‌های زادآوری (شل و خال) است. بررسی زخم‌های ایجاد‌شده بر روی تنه درختان باقیمانده در حفره های قطع نشان داد این زخم‌ها بیشتر در ارتفاع کمتر از 2 متری تنه درخت حضور دارند، همچنین زخم‌های مذکور اغلب سطحی‌اند، یعنی به کامبیوم خسارتی وارد نشده است. آموزش کارگران بهره برداری و اکیپ قطع و تبدیل، از عوامل تاثیرگذار در جلوگیری و کاهش خسارات ناشی از بهره برداری هستند. قطع درختان در توده جنگلی به صورت هدایت شده و استفاده از ابزارهای کمکی مثل گوه می تواند در کاهش صدمه به توده باقیمانده موثر باشد.

Keywords:

ارزیابی اثرات محیط‏زیستی , قطع درخت , خسارت به توده سرپا , جنگل خیرود