طاهره مالمیر - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست گرایش مواد زائد جامد، دانشگاه
فریدون غضبان

صنعت حفاری نفت و گاز از سیالات حفاری ( که معمولاً گل های حفاری یا گل ها گفته می شود) برای روغنکاری و خنک ساختن اسباب و آلات حفاری، انتقال خرده های حفاری سازند زمین شناسی به سطح و پوشاندن تخلخل های زمین شناسی سازندهای زمین شناسی استفاده می شود. این سیالات از عوامل ژله ساز و ضد لخته شدگی (بنتونیت)، عوامل کنترل فیلتراسیون، مواد کنترل کننده یون ها و pH، باریت ها، آفت کش ها، مواد ضد خوردگی، مواد روانساز، عوامل ضد کف و عناصر فلزات سنگینی همچون آرسنیک، باریوم، کروم، کادمیوم، سرب و جیوه تشکیل یافته که تخلیه این مواد علاوه بر خطرآفرینی آن برای محیط آبی و خاکی باعث آلودگی های شیمیائی و هیدروکربنی بستر دریا، اثر بر حفره زی های کف دریا، تخریب خاک و محیط زیست و تهدید سلامت انسان می شوند. لذا حفاری چاه های نفتی مستلزم درنظرگرفتن اصول و معیارهای استاندارد بوده تا پسماندهای ناشی از آن، کمترین اختلالی را به محیط زیست وارد سازد. ضرورت بررسی عواقب زیانبار پسماندهای حفاری شامل سمیت و کنترل آنها در تأثیر آن بر سلامتی انسان، آلودگی ناشی از آن بر آب و خاک منطقه و به مخاطره انداختن حیات وحش، خطر سیل خیزی منطقه می باشد. در این مقاله سعی بر این است که اثرات سمی پسماندهای حفاری (فاز جامد) بررسی شده و راه هائی در جهت کاهش اثرات مخرب این پسماندها ارائه شود.

پسماند حفاری، سمیت، افزودنی ها، فلزات سنگین، ارزیابی اثرات زیست‌محیطی