الهام ابراهیمی - استادیار مدیریت منابع انسانی، پژوهشکده اقتصاد و مدیریت، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
محرم عباسی - کارشناس ارشد مدیریت دولتی، پردیس فارابی دانشگاه تهران
سید جاوید حسینی - کارشناس ارشد مدیریت بازرگانی، پردیس فارابی دانشگاه تهران
محسن اسماعیلی - کارشناس ارشد مدیریت صنعتی، پردیس فارابی دانشگاه تهران

سبک رهبری در شکل گیری، رشد و بقای سازمان ها و موسسات مردم نهاد با توجه به اتکای آن ها به فعالیت-های داوطلبانه نقش حیاتی دارد. طبق پژوهش های پیشین، سبک رهبری اغلب این نوع موسسات، سبک رهبری خدمتگزار است. پژوهش حاضر به منظور بررسی پیامدهای بهره گیری از این سبک رهبری با هدف بازتاب تاثیر رهبری خدمتگزار در موسسات مردم نهاد انجام شده است. در این میان نقش اخلاق کار اسلامی به عنوان متغیر تعدیلگر این تاثیرگذاری نیز آزمون شده است. روش انجام پژوهش حاضر توصیفی همبستگی است. از بین جامعه آماری پژوهش که کارکنان موسسه خیره محک به تعداد ۲۲۰۰ نفر بودند، ۳۲۷ نفر نمونه به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه استاندارد بود و داده ها با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزارهای SPSS وSmart PLS تحلیل شد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که رهبری خدمتگزار رابطه مثبت و معناداری با متغیرهای سطح فردی (تاب آوری و عجین شدن با شغل)، تیمی (تبادل تیمی)، سازمانی (هویت سازمانی و افتخار سازمانی) و خانوادگی (غنی شدن خانواده توسط کار) دارد. اما نقش تعدیلگر اخلاق کار اسلامی در رابطه بین رهبری خدمتگزار با پیامدهای مذکور تایید نشد. به موسسات و سازمان های غیردولتی و مردم نهاد پیشنهاد می شود که مدیران خود را به استفاده از سبک رهبری خدمتگزار تشویق نموده و بستر آموزش و تجربه ویژگی های نوع دوستی داوطلبانه، التیام احساسی، معرفت و نقش متقاعد کنندگی برای مدیران و سرپرستان خود فراهم نمایند تا از پیامدهای فردی، تیمی، سازمانی و خانوادگی آن بهره مند گردند.

رهبری خدمتگزار, عجین شدن با شغل, هویت سازمانی, غنی شدن کار و خانواده, اخلاق کار اسلامی