فرهاد کریمی - استادیار روان شناسی تربیتی، پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش (سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی)، تهران، ایران

هدف از اجرای پژوهش بررسی تاثیر آموزش مهارت حل مسئله اجتماعی برتوانمند سازی روان شناختی معلمان دوره متوسطه و بررسی پایداری آن در طول زمان بود. روش تحقیق مورد استفاده روش تجربی بودکه در آن از طرح نیمه آزمایشی پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و مرحله پیگیری استفاده شد. نمونه مورد نیاز برای اجرای پژوهش، از بین جامعه معلمان مدارس متوسطه منطقه ۱۹ شهر تهران انتخاب گردید. انتخاب نمونه، بر اساس فرمول کوکران و با استفاده از روش نمونه گیری غیراحتمالی صورت گرفت که در این چارچوب، تعداد ۴۲ نفر انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها در مورد متغیر توانمندسازی روان شناختی از پرسشنامه اسپریتزر و دانسون (۲۰۰۵) استفاده شد. اعضای گروه آزمایش، در معرض آموزش مهارت های حل مسئله اجتماعی بر اساس الگوی دزوریلا و نزو(۲۰۰۷) قرارگرفتند که به شیوه گروهی طی ۷ جلسه و هر جلسه به مدت ۹۰ دقیقه ارائه شد. به اعضای گروه گواه، آموزشی ارائه نشد. برای تحلیل داده ها از آزمونهای تحلیل کوواریانس و t همبسته استفاده شد. نتایج نشان داد توانمندی روان شناختی معلمانی که آموزش مهارت های حل مسئله را دریافت کرده اند به طور معنی دار بالاتر از توانمندی روان شناختی معلمانی است که این آموزش را دریافت نکرده اند و برنامه آموزش مهارت های حل مسئله، در افزایش توانمندی روان شناختی معلمان تاثیر گذار بوده و در طول زمان از پایداری مناسبی برخوردار است. با توجه به تاثیر برنامه آموزش مهارت حل مسئله اجتماعی و پایدار بودن اثر آن می توان آنرا به عنوان روشی مفید برای توانمندسازی روان شناختی معلمان توصیه نمود

توانمند سازی روان شناختی , آموزش مهارتهای حل مساله اجتماعی , معلمان مدارس متوسطه , ابعاد توانمندی روان شناختی