فردین خسروی - کارشناس ارشد مشاوره خانواده، گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
ذبیح اله عباس پور - استادیار گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
منصور سودانی - استاد گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

رضایت زناشویی در زندگی می تواند با رضایت کلی از زندگی رابطه داشته باشد و بررسی عوامل تاثیرگذار بر آن از اهمیت بسزایی برخوردار است. هدف پژوهش حاضر، پیش بینی رضایت زناشویی براساس خودشفقتی، دگرشفقتی و هوش هیجانی بود. طرح پژوهش توصیفی- همبستگی بود و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ی زنان متاهل شهر اهواز در سال ۱۳۹۷ بودند که حداقل مدت یک سال از ازدواج آنها می گذشت. نمونه پژوهش شامل ۳۰۰ زن متاهل بود که براساس جدول مورگان به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از فرم کوتاه پرسشنامه خودشفقتی نف (۲۰۱۱)، پرسشنامه شفقت پومیر (۲۰۱۱)، پرسشنامه هوش هیحانی شات (۱۹۹۸) و پرسشنامه ارزیابی رابطه (۱۹۹۸) استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها در دو سطح آمار توصیفی (شامل فراوانی، درصد فراوانی، میانگین، انحراف استاندارد، کمترین و بیشترین نمرات) و آمار استنباطی (شامل ضریب همبستگی ساده پیرسون و رگرسیون چندگانه) انجام شد. نتایج نشان داد که بین خودشفقتی، دگرشفقتی و هوش هیجانی با رضایت زناشویی در زنان متاهل رابطه معنادار وجود دارد (۰۰۱/۰p=). براساس نتایج تحلیل رگرسیون به شیوه ورود همزمان در نمونه مورد پژوهش، مجموع متغیرهای خودشفقتی، دگرشفقتی و هوش هیجانی ۱۰ درصد رضایت زناشویی را تبیین نمودند. نتایج تحلیل رگرسیون به شیوه گام به گام نیز نشان داد که به ترتیب متغیرهای هوش هیجانی (۲۷۲/۰=) و خودشفقتی (۲۰۷/۰=) پیش بینی کننده رضایت زناشویی هستند. بنابراین عواملی همچون هوش هیجانی و شفقت مندی نسبت به خود و دیگران بر رضایت زناشویی تاثیرگذار است. پیشنهاد می شود درمانگران و مشاوران حوزه خانواده در ارائه راهکارهای ارتقادهنده رضایت زناشویی به این عوامل توجه بیشتری مبذول نمایند.

خودشفقتی, دگرشفقتی, هوش هیجانی, رضایت زناشویی