بررسی اثرات مالیات سبز بر مخارج دولت و رفاه اقتصادی خانوارها با استفاده از مدل نورد هاووس

امروزه محیط زیست به عنوان یکی از مهم ترین ارکان توسعه پایدار قلمداد می شود و توسعه سایر بخش های اقتصادی و اجتماعی در گروی پایداری و کارکرد صحیح آن معنا پیدا می کند. استفاده از مالیات های زیست محیطی روشن نوین برای تخصیص بهینه منابع در راستای افزایش رفاه اجتماعی است. مالیات های محیط زیستی، بر این نظر استوارند،که هر کس به نسبت سهمی که در آلوده سازی محیط دارد، باید مالیات پرداخت کند، یعنی هزینه صرف شده، در کاهش خسارات ناشی از آلودگی را متحمل شود. هدف از مقاله حاضر بررسی اثرات مالیات سبز بر مخارج دولت و رفاه اقتصادی خانوارها با استفاده از مدل نورد هاووس است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار GAMS انجام شد. نتایج نشان داد که با افزایش نرخ مالیات بر بازدهی سرمایه منجر به افزایش درآمدهای مالیاتی می شود و به دولت ها کمک می کند هزینه جبران آلودگی ها را تامین کنند و در نتیجه کیفیت محیط زیست افزایش پیدا کند. براساس مدل نورد هاووس اعمال مالیات سبز موجب کاهش رشد اقتصادی در کوتاه مدت و افزایش آن در بلند مدت می شود. همچنین براساس این مدل وضع مالیات سبز بر رفاه اقتصادی تاثیر می گذارد؛ این در حالی است که تولید کل کاهش می یابد. افزایش رفاه در دوره های بعد از اعمال مالیات سبز افزایش می یابد. با کاهش تولید، میزان فراغت افزایش می یابد و منجر به خنثی کردن کاهش مصرف ناشی از کاهش تولید و افزایش رفاه اقتصادی می شود.

Keywords:

مالیات سبز , مخارج دولت , رفاه اقتصادی خانوارها , مدل نورد هاووس