طراحی دقیق آبیاری قطره ای نیازمند تحلیل کیفیت آب مورد استفاده می باشد که منجر بهبود ضریب یکنواختی می شود. در این پژوهش، پارامترهای آبخوان در شمال استان خوزستان ارزیابی و قابلیت کاربرد آب زیرزمینی منطقه دزفول- اندیمشک در سیستم های آبیاری قطره ای بررسی شد. به این منظور، از ابزار میان یابی برای پهنه بندی پارامترهای شیمیایی جمع آوری شده از ۱۰۴ چاه عمیق استفاده شد. در ابتدا، برای انتخاب روش میان یابی مناسب مقادیر پیش بینی شده هر عنصر با مقادیر مشاهده ای با استفاده از شاخص میانگین مجموع مربعات خطا مقایسه و درون یابی و تحلیل مکانی داده ها با استفاده از نرم افزار سیستم اطلاعات جغرافیاییدر لایه های مختلف انجام شد. فاکتورهای ارزیابی شامل نسبت جذب سدیمی(SAR)، کل نمک های محلول(TDS)، سختی کل(TH) و شاخص اشباع لانژیلر(LSI)اغلب به صورت مستقیم از داده های تجزیه شیمیایی آب مانند کلسیم، منیزیم، بی کربنات، پتاسیم و سدیم برآورد شد. نتایج نشان داد شاخص اشباع لانژیلر در حدود ۹۰ درصد چاه ها دارای مقادیر مثبت است. سختی کل در بسیاری از بخش های منطقه مورد مطالعه بیش از ۳۰۰ میلیگرم در لیتر (آب خیلی سخت) بود که نشان دهنده خطر بروز گرفتگی در قطره چکان ها و رسوب کربنات می باشد. همچنین، غلظت کل مواد جامد محلول در بخش جنوبی منطقه بیش از ۲۰۰۰ میلیگرم در لیتر بود.