رضا واعظی - دانشیار دانشکده مدیریت و حسابداری دانشگاه علامه طباطبایی

در دنیای امروز تغییر امری اجتناب ناپذیراست. پویایی دائمی محیط، به سازمان ها اجازه نمی دهد بدون تلاش برای تغییر به حیات خود ادامه دهد. ازاینرو  برای مدیریت تغییرسازمانها با چالش های متنوعی روبروهستد زیرا  در اجرای یک طرح تحول عوامل مختلفی تاثیرگذارند که باید در برنامه های تغییردیده شوند. یکی از عوامل مهم قبل از طراحی و اجرا ، ذهنیت ها و انگاره های مدیران سازمان است. شهرداری به عنوان نهاد پیشگام در حوزه خدمات اجتماعی و عمومی همواره در معرض تغییر است و اداره برنامه­های تغییر براساس مشی طراحی شده موضوع اساسی اینگونه سازمانهاست. سوال اصلی این است که آیا تغییرات اعمال شده همان تجلی ذهنیت مدیران است و یا اینکه میان این دو فاصله وجود دارد؟ هدف این پژوهش تعیین شکاف  میان ذهنیت طراحان و تغییرات اعمال شده و  سنجش فاصله میان این شکالف ناشی از ذهنیت آرمان گرای مدیران در مقام طراحی است یا اینکه تغییرات اعمال شده (در مقام عمل) با ذهنیت مدیران فاصله داشته­اند (مشکلات مربوط به اداره تغییر). بدین جهت پرسش نامه محقق ساخته ای مشتمل بر ۱۷ گویه طراحی گردید و براساس نمونه گیری خوشه ای ۳۰۳  پرسش نامه  توزیع و جمع آوری گردید و با آزمون آماری کای دو  و دابلیو کاندال  مورد سنجش قرار گرفت. نتایج پژوهش حاکی از آن است که ذهنیت­ها در شکاف بین طراحی و تغییر تاثیر چشم گیری نداشته است و از بین مولفه های ذهنیت ، ترسیم چشم انداز در بدترین وضعیت و توجیه ضرورت تغییر در بهترین وضعیت قرار دارد.

تغییر, تغییر سازمانی, مدیریت تحول سازمانی, مدل های تغییر