تاثیر شوری آب آبیاری بر عملکرد و کیفیت دو رقم ارزن علوفه ای

در این آزمایش اثر سطوح مختلف شوری آب آبیاری ( ۷/۱، ۵ ،۱۰، ۱۵  و ۲۰ دسی زیمنس بر متر) بر عملکرد و کیفیت دو رقم ارزن علوفه­ای ( نوتریفید و باستان) بررسی گردید. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب  طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با دو عامل در سه تکرار طی سال زراعی۱۳۹۰- ۱۳۸۹ انجام شد. نتایج نشان داد که با افزایش شوری عملکرد ماده خشک، کاهش یافت. بیشترین مقدار ماده خشک کل مربوط به تیمار شاهد در ارزن نوتریفید (۲/۸۳ گرم بر بوته) و کمترین مقدار مربوط به شوری ۲۰ دسی زیمنس بر متر در ارزن باستان (۵/۲۳ گرم بر بوته) بود. کیفیت علوفه و مواد معدنی موجود در اندام های هوایی دو رقم مورد مطالعه تحت تاثیر تنش شوری قرار گرفتند. با افزایش تنش شوری درصد پروتئین، محتوای پتاسیم، کلسیم و منیزیم اندام های هوایی کاهش یافتند  ولی درصد فیبر خام و محتوای سدیم افزایش نشان دادند. در تیمار ۲۰ دسی زیمنس بر متر عملکرد ماده خشک ارزن نوتریفید و باستان به ترتیب ۴۴% و ۵۷% نسبت به شاهد کاهش نشان داد. در شوری ۱۰ دسی زیمنس بر متر، ارزن نوتریفید و باستان به ترتیب ۲۴% و ۳۴% نسبت به تیمار شاهد کاهش عملکرد داشتند. بنابراین در این تحقیق مشخص گردید که آستانه تحمل به شوری ارزن نوتریفید تا ۵ دسی زیمنس بر متر و ارزن باستان تا ۷/۱ دسی زیمنس بر متر (تیمار شاهد) می باشد.