بررسی عددی رفتار دیوارهای جداکننده تحت اثر بارهای سیل با استفاده از روش المان محدود

سیل سرریز آبی است که سبب غرق شدن زمینهایی که در حالت عادی خشک هستند میگردد. متاسفانه در خصوص بار سیل و اثرات آن بر روی سازه ها مطالعات کمتری انجام شده است و این در حالی است که طبق مطالعات انجام شده بزرگترین بلای طبیعی که در حال حاضر جهان را تحت تاثیر قرار میدهد سیل میباشد . دیوارهای شکننده فضاهای محصور غیرمسکونی هستند که در زیر ارتفاع سیل پایه احداث میشوند. این دیوارها بخشی از سیستم سازهای ساختمانها نمیباشند و بهگونهای طراحی میشوند که تحت بار سیل دچار آسیب دیدگیهای جزئی و کلی شده و یا در نهایت امر فرو بریزند تا اجازه عبور سیلاب از سازه فراهم شود. در این تحقیق یک سری مطالعات پارامتری بر اساس پارامترهای مختلف همچون ارتفاع و طول دیوار جداکننده، موقعیت و تعداد آنها در قاب - نوع مصالح دیوار با استفاده از روش نرم افزاری و نرم افزار ABAQUS انجام گردید. در این خصوص برای دیوارهای جداکننده با نسبت طول به ارتفاعهای ۰/۵ و ۱ و ۲، دیوار جداکننده در دهانه کناری و دهانه میانی و تعداد دو دیوار جداکننده و در نهایت نوع مصالح دیوار به قرار بتن کم مقاومت و آجر و ملات مطالعات انجام گردید. بر اساس نتایج به دست آمده مشخص گردید که مقدار انرژی داخلی دیوار با نسبت طول به ارتفاع ۲ بیشتر از مقدار انرژی برای سایر حالات است. همچنین مقدار انرژی دیوار برای دیوار با ضخامت بیشتر کمتر بوده است. همچنین استفاده از دیوار جداکننده در بخشهای میانی قاب تاثیر بیشتر و به سزایی را بر بهبود رفتار آن در مقابل بار سیل دارد. در نهایت اینکه مقدار انرژی برای دیوار از بتن کم مقاومت به میزان قابل توجهی بیش از مقدار آن برای دیوار با مصالح بنایی است که در این خصوص استفاده از دیوار بتنی منجر به افزایش انرژی تا ۳۰ درصد گردیده است.

Keywords:

سیل , دیوار جداکننده , نرم افزار ABAQUS , بتن کم مقاومت , مصالح بنایی.