پروانه قاسمیان دستجردی - عضو هیئت علمی دانشگاه علم و فرهنگ، تهران، ایران

از آنجایی­ که اولین انگیزه شکل­ گیری و ساخت تصویر ، مجذوب ساختن و جلب نظر بیننده و ارائه مفاهیم و احساس دراماتیک با توجه به ویژگی فرم ورنگ در صحنه­ ی نمایش است، تضاد، ترکیب و همگونی اشکال و رنگ­ها در فیلم­های رنگی و سیاه وسفید و استفاده از تونالیته­ های خاص می­تواند ویژگی­ های خاصی به تصاویرمورد استفاده بدهدکه با  شناخت تاثیر روانی رنگ­ها به بهترین نحو صورت می­گیرد. انتخاب رنگ صحیح برای هویت بخشی به موضوع و فضای نمایش، تاثیرگذاری کامل رنگ را باعث می شود و همچنین انتخاب غلیظ و نا به­ جا موجب بد نشان دادن یا بی­ خاصیت ساختن رنگ که اصطلاحامرگ رنگ می­نامند، می­گردد.  آدورنو در نظریه زیبایی ­شناسانه ­اش، به وجود یک دوگانگی برای یک اثر هنری معتقد است و این دوگانگی را «مفهوم و کارکرد» می­نامد. آدورنو با داشتن دیدگاهی جامعه­ شناسانه ، هنر را از رویکردهای تجربی و هرمنوتیک به هنر مجزا می­سازد.این تحقیق سعی دارد با رویکرد به نظریه زیباشناسانه­ ی آدورنو به تاثیرگذاری رنگ بر مخاطب در برنامه­ های تلویزیونی با توجه به دو جنبه­ ی مفهومی وکارکردی بپردازد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی- تحلیلی است. ابزار گردآوری داده ­ها به ­روش کتابخانه­ای و میدانی که به­صورت تکمیل پرسش­نامه می­باشد، انجام گرفته است. نمونه­ برداری از جامعه آماری مورد مطالعه، به­ صورت حضوری و استفاده از روش تصادفی در انتخاب نمونه هاست. تعداد نمونه­های مورد پرسش ۲۰۰ نفر با درنظر گرفتن احتمال ۵ %خطا می­باشدکه با استفاده از فرمول کوکران به دست آمده است. حوزه مطالعه این پژوهش و جامعه آماری نیز مخاطبین برنامه­ های تلویزیونی در تهران می­باشند. این تحقیق نشان می­دهد که رنگ در تصویر به عنوان عنصری قوی، بیشترین تاثیر را در جذب مخاطب برنامه­ های تلویزیونی دارد.

رنگ, تصویر, مخاطب, برنامه تلویزیون