الهام امیری - دانش آموخته دکتری حقوق عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات علوم و تحقیقات تهران
سید محمد هاشمی - استاد بازنشسته گروه حقوق عمومی، دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی تهران، تهران، ایران
ولی رستمی - دانشیار گروه حقوق عمومی ، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، تهران، ایران
بیژن عباسی - دانشیار گروه حقوق عمومی ، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، تهران، ایران

موضوع پرداخت مستمری در جهان امروز بعنوان یک چالش جدی برای حکومت ها محسوب می شود. دولت ها بعنوان نهاد اصلی که سالانه با حجم زیادی از مستمری بگیران جدید روبه رو می شوند، به دنبال ایجاد نظام های بازنشستگی همسو با ساختار سیاسی- اقتصادی کشور هستند. نظام پرداخت مستمری در کشورهای اروپایی-آمریکایی از قدمت بیشتری نسبت به وضعیت داخلی برخوردار است و به همین دلیل برای ساماندهی و اصلاح نظام پرداخت مستمری در ایران، ناگزیر باید به موردهای موفق در این خصوص مراجعه کرد. در همین زمینه، کشور نروژ جزء کشورهایی است که سیستم بازنشستگی آن  بالاترین سطح رفاه را برای بازنشستگان ایجاد کرده و همین مساله منجر به رضایت اجتماعی نسبتا بالا از دولت شده است. در مقایسه با نروژ، نظام مستمری بازنشستگی در ایران با ضعف ها و مشکلات عدیده ای روبه رو است تا جاییکه از این مساله بعنوان سومین معضل بزرگ کشور نام می برند. ساختار معیوب بازنشستگی در ایران به سمتی حرکت می کند که تامین مستمری بعنوان یکی از مهمترین چالش های دولت مطرح است و در همین راستا نقد و بررسی نظام بازنشستگی، شرایط بازنشستگی و نظام پرداخت نروژ و ایران با رویکرد تطبیقی برای یافتن نقاط قوت و ضعف هر دو سیستم جهت الگوگیری و اصلاح نظام بازنشستگی در ایران می تواند راهگشا باشد.

نظام بازنشستگی ایران, نظام بازنشستگی نروژ, مستمری بازنشستگی, نظام مزایای معین, نظام چند سطحی