داریوش جلالی - گروه روان شناسی واحد شهرکرد، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران.
اصغر آقایی - استاد گروه روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
مریم شمسی پور - دانش آموخته کارشناسی ارشد روان شناسی واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران.

این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی آموزش فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد (اکت) و فرزنددرمانی (فیلیال تراپی) بر اختلال نافرمانی مقابله ای کودکان پیش دبستانی و رضایت از زندگی مادران به بوته آزمایش گذاشته شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مادران دارای کودک با اختلال نافرمانی مقابله ای در مقطع پیش دبستانی شهر شهرکرد بود که از بین آنان ۴۸ نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل (هر گروه ۱۶ نفر) گمارده شدند و پرسشنامه های نافرمانی مقابله ای (Swanson et al. ۲۰۰۱) را برای کودکان و رضایت از زندگی (Diener et al. ۱۹۸۵) برای مادران را طی سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری ۳ ماهه تکمیل کردند. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی توکی نشان داد که هر دو روش آموزش فرزندپروری مبتنی بر اکت و فرزنددرمانی بر کاهش نافرمانی مقابله ای کودکان موثر بودند (۰۱/۰>P)؛ ولی تنها آموزش فرزندپروری مبتنی بر اکت بر افزایش رضایت از زندگی مادران موثر بود (۰۱/۰>P). نتیجه گیری شد که می توان از هر دو روش مداخله برای کاهش نافرمانی مقابله ای کودکان و از روش آموزش فرزندپروری مبتنی بر اکت برای افزایش رضایت از زندگی مادران استفاده کرد.

فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد, فرزنددرمانی, نافرمانی مقابله ای, رضایت از زندگی, کودکان پیش دبستانی