مهران ورسهء - کارشناس ارشد گروه حسابداری

صنعت جهانگردی همچون سایر صنایع نیاز به برنامه ریزی دارد. برنامه های جهانگردی باید با نگاه به آینده و پیش بینی آینده، عملیات لازم برای نیل به اهداف جهانگردی را تنظیم کنند وبدین طریق راه توسعه و گسترش جهانگردی را هموار سازند. جهانگردی در هر کشوری اعم از توسعه یافته یا در حال توسعه متضمن منافع اجتماعی و اقتصادی بسیاری است از این رو برنامه ریزی برای توسعه و گسترش آن از اهمیت فراوانی برخوردار می باشد. گردشگری به عنوان سومین صنعت برتر دنیا بعد از صنعت نفت و ماشین سازی شناخته شده است و یکی از بزرگ ترین فعالیت های خدماتی دنیا در عصر حاضر هست. توسعه پایدار گردشگری به عنوان یکی از مهم ترین راهبردها در برنامه ریزی توسعه است. امروزه گردشگری به عنوان یکی از پیشروترین فعالیت در حال رشد دنیا و ابزاری برای افزایش درآمد ملی کشورها محسوب می شود، بدیهی است گام نخست در برنامه ریزی ها گردشگری شناخت قابلیت و تنگناها و توان های بالقوه و بالفعل جاذب گردشگری و همچنین، ارائه راهکارهای کاربردی در جهت باز ساخت و توسعه پایدار است. هدف پژوهش حاضر ضرورت برنامه ریزی همگام با سیاست مالی- اقتصادی در گردشگری می باشد. در نتیجه می توان گفت کشورها دارای امکانات بالقوه ایجاد و بهره برداری از صنعت گردشگری می باشند اما مسئله مهم این است که برنامه ریزی مناسبی برای استفاده از این امکانات باید صورت گیرد نکته مهمی که باید در برنامه ریزی گردشگری مورد توجه قرار گیرد این که برنامه ریزی فیزیکی که شامل ابعاد اقتصادی و زیست محیطی می باشد و برنامه ریزی غیر فیزیکی که شامل ابعاد اجتماعی و فرهنگی باید در کنار هم انجام گردند تا نتیجه دلخواه بدست آید.

برنامه ریزی، سیاست مالی- اقتصادی، گردشگری