تدوین دستور زبان طراحی قلمروهای فضایی مسکن به منظور بهبود تعامل اعضای خانواده
عنوان مقاله: تدوین دستور زبان طراحی قلمروهای فضایی مسکن به منظور بهبود تعامل اعضای خانواده
شناسه ملی مقاله: JR_JHRE-35-154_004
منتشر شده در در سال 1395
شناسه ملی مقاله: JR_JHRE-35-154_004
منتشر شده در در سال 1395
مشخصات نویسندگان مقاله:
اکرم حسینی - Ferdowsi University of Mashhad
تکتم جعفرزاده - Ferdowsi University of Mashhad
فهیمه رهبان - Ferdowsi University of Mashhad
خلاصه مقاله:
اکرم حسینی - Ferdowsi University of Mashhad
تکتم جعفرزاده - Ferdowsi University of Mashhad
فهیمه رهبان - Ferdowsi University of Mashhad
آسایش خانواده و فراهم آمدن امکان ارتباط و تعامل مناسب اعضای خانواده با یکدیگر و حتی با سایر نزدیکان، نیازمند طراحی مناسب سازمان فضایی مسکن می باشد. با توجه به نیازهای متفاوت هر کدام از اعضای خانواده در هر سن و موقعیت، فضاهای مسکن باید به گونهای طراحی گردند تا علاوه بر پاسخگویی به نیازهای جسمی و روانی هر یک از اعضاء، مانع ارتباط مناسب آن ها نیز نگردد زیرا بی توجهی به این مقوله، سبب تقویت فردگرایی و وارد آمدن صدمات جبرانناپذیری به بنیاد خانواده خواهد شد. با در نظرگرفتن نقش معماری بهعنوان زمینهساز شکلگیری نوع خاصی از رفتارها، هدف تحقیق، ارائه نحوه طراحی معماری به گونهای می باشد که طی آن، نه تنها فضای کالبدی مسکن به عنوان مانعی در مسیر تعاملات بینفردی خانواده عمل نکرده، بلکه به عنوان زمینهساز شکلگیری تعاملات خانواده نیز مطرح گردد. جهت نیل به این هدف، دادههای حاصل از متون و پرسشنامههای باز تهیه شده به روش کیفی_ تحلیل محتوی متن_ مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفت. در نهایت دستور زبان طراحی قلمروهای فضایی مسکن به منظور بهبود تعامل اعضای خانواده در حوزههای طراحی قلمروهای فردی، قلمروهای جمعی، فضاهای ارتباطی و مفاصل و همچنین موقعیت قلمروها نسبت به یکدیگر و نسبت به ساختار کلی مسکن مورد مطالعه و تدوین قرار گرفت.
کلمات کلیدی: Personal territory, collective territory, inter-personal interactions, residential space organization, قلمروی فردی, قلمروی جمعی, تعامل بین فردی, خانواده, سازمان فضایی مسکن
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1479087/