مهران بنیادی - ۱- دانشجوی کارشناسی ارشد،گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه اراک، اراک، ایران.
علی اکبر شاکری - ۲- دانشجوی کارشناسی،گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه اراک، اراک، ایران.
عباس نویدکیا - ۳- دانشجوی کارشناسی،گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه اراک، اراک، ایران.
محمد علی داستان - ۴- استادیار،گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه اراک، اراک، ایران.
فریبرز تهرانی - ۵- استاد، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه دانشگاه ایالتی کالیفرنیا در فرزنو، فرزنو ، آمریکا.

خلاصهکاهش هزینه های ساخت فرآورده های بتنی، نیازمند رعایت اصولی است که همزمان با دستیابی به کیفیت مطلوب بتن، هدر رفت منابع را نیز به حداقل برساند. نزدیک شدن مقاومت فشاری عملی به مقاومت فشاری محاسباتی در طرح اختلاط نیازمند انتخاب شرایطی مناسب برای عمل آوری است. عمل آوری بتن از لحظه ساخت آغاز و تا رسیدن به مقاومت نسبی مطلوب ادامه می یابد. بتن در امتداد تکمیل آب پوشانی سیمان و پوزولان ها، تا انتهای این فرآیند نیازمند تمهیداتی است که آب مورد نیاز آن را فراهم کند. ارزیابی زمان و شیوه عمل آوری خارجی، که از روش های مرسوم در ایران و جهان برای تامین آب سیمان پس از ساخت بتن محسوب می شود، گامی است برای دستیابی به بازه بهینه زمانی در عمل آوری که درعین بهبود کیفیت بتن، سبب کاهش هزینه های ثانوی سازه های بتنی نیز می شود. در این پژوهش، پرهزینه و مشکل ترین روش عمل آوری خارجی یعنی غرق آب کردن بتن تا لحظه آزمون مقاومت فشاری در مقابل کم هزینه ترین و ساده ترین روش عمل آوری خارجی یعنی حفاظت بتن پس از ساخت به مدت ۲۴ ساعت قرار گرفته است تا نتیجه هردو روش عمل آوری خارجی با نمونه عمل آوری در هوا مقایسه شود. نتیجه این پژوهش بیانگر شتاب افزایش مقاومت فشاری نمونه های بتنی تا ۲۸ روز تحت شرایط و بازه های زمانی متفاوت عمل آوری خارجی است.

کلمات کلیدی: بتن، سنگدانه معمولی، طح اختلاط، عمل آوری، مقاومت فشاری.