زهره عبداللهی - کارشناس درآمد شهرداری شیراز

به دنبال آلودگی هوا، که متاثر از مصرف بالای سوختهای فسیلی در جهان کنونی میباشد سیاست کاهش استفاده از وسایل نقلیه شخصی میتواند راهگشا باشد و این امر با طراحی و تقویت فضاهای پیادهمحور امکانپذیر میباشد. الگوی توسعه مبتنی بر حمل و نقل همگانی یکی از الگوهای توسعه شهری است که بر محوریت حمل و نقل همگانی استوار است. امروزه این رویکرد در بسیاری از شهرهای جهان استفاده می شود. در همه جوامع، رشد و توسعه بدون محدودیت و لجام گسیخته، تبعات منفی به دنبال خواهد داشت. توسعه پایدار در حقیقت پاسخی برای مقابله با این اثرات منفی است. توسعه پایدار ابعاد گسترده ای دارد و بسیاری از جوانب زندگی بشر را در بر می گیرد. در این میان پیاده راه ها به دلیل قابلیت های خاص خود در ایجاد فرصت تعاملات اجتماعی، به عنوان پهنه های چند عملکردی و نیز به عنوان بستر شکل گیری توسعه محلی پایدار نقش مهمی در تقویت رابطه اجتماعی شهروندان و ارتقاء کیفی محیط زیست شهری بر عهده دارند که می توانند تکمیل کننده چرخه حمل و نقل پایدار باشند و از جنبه های مختلف کالبدی، اجتماعی، زیست محیطی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی سبب توسعه پایدار شهرها گردند. در این پژوهش تلاش شده تا نقش پیاده روی به عنوان گونه پاک ترابری و پیاده راه ها به عنوان بستر اصلی این شیوه جابجایی از ابعاد مختلف تاثیرگذار به صورت مستقیم و غیرمستقیم در ابعاد توسعه پایدار مورد بررسی قرار گیرد.

پیاده روی، پیاده راه، تعامل اجتماعی، توسعه پایدار، محدوده های پیاده