آشکارسازی تغییرات کاربری اراضی و پوشش گیاهی در شهر یاسوج با استفاده از سنجش از دور

تصاویر چند طیفی سنجش از راه دور برای به دست آوردن درک بهتری از محیط زمین بسیار کارآمد می باشد؛ بنابراین باتوجهبه دگرگونی های گسترده درکاربریاراضیوپوششگیاهی،استفاده ازفناوریسنجشازدور به یکابزارمهمدر بررسی وپایشتغییراتبدل شده است. این پژوهش با هدف ارزیابی تغییرات کاربری و درصد پوشش گیاهی در شهر و نواحی پیرامون یاسوج انجام گرفت. بدین جهت با استفاده از تصاویر سنجندهTM ماهواره LANDSATبه تاریخ: ۲۱ و ۲۲ دسامبر سال های ۱۹۹۸ و ۲۰۱۰؛ ۱۳ و ۱۴ ژوئن سال های ۱۹۸۷و ۲۰۱۰، نقشه های کاربری و شاخص بهنجار شده پوشش گیاهی NDVI با استفاده از خوارزمیک بیش ترین شباهت، فاصله ماهالانویی و حداقل فاصله؛ طبقه بندی نظارت شده تهیه گردید. نتایج نشان داد که بیشترین میزان مساحت در سال ۱۹۸۶ مربوط به کاربری بایر با ۲/۱۴ کیلومتر مربع و سپس کاربری مسکونی با ۲۶/۳ و فضای سبز با ۱۵/۲ کیلومتر مربع کمترین مقدار مساحت را به خود اختصاص داده اند، در مقابل در سال ۲۰۱۰ بیشترین میزان مساحت مربوط به کاربری مسکونی با ۲۷/۱۰ کیلومتر مربع و سپس کاربری بایر با ۶۸/۸ کیلومتر مربع و در پایان پوشش گیاهی با ۶۶/۰ کیلومتر مربع کمترین مقدار مساحت را در بر گرفته است. همچنین بیشترین میزان تغییرات در این بازه زمانی، مربوط به کاربری مسکونی با ۱۵۷ درصد (افزایش ۷ کیلومتر مربعی) است، اما شاهد روند کاهشی مساحت کاربری های بایر (۵۲/۵ کیلومتر مربع) و فضای سبز (۴۹/۱ کیلومتر مربع) در طی سال های ۱۹۸۶ تا ۲۰۱۰ می باشیم. همچنین با ترسیم حریم پنج کیلومتری پیرامون شهر، نقشه درصد شاخص پوشش گیاهی تهیه و نشان داد که مساحت درصد پوشش گیاهی بیش از ۷۰ درصد ۴۲/۱۶ کیلومتر مربع و ۶۰ الی ۷۰ درصد ۱۳/۵۵ کیلومتر مربع کاهش و در مقابل مساحت درصد پوشش گیاهی کمتر از ۶۰ درصد ۵۶/۷۱ کیلومتر مربع افزایش داشته است. همچنین ارزیابی دقت کلی خوارزمیک های پایش تغییرات در منطقه نشان داد که روش های بیشترین شباهت و فاصله ماهالانویی بیشترین دقت و روش حداقل فاصله کمترین دقت در استخراج کاربری های سه گانه مسکونی، بایر و فضای سبز دارد.

Keywords:

تغییرات کاربری , طبقه بندی نظارت شده , ماهواره لندست , شاخص NDVI , یاسوج