مریم سامری - دانشجوی دکترای مدیریت آموزشی دانشگاه ارومیه
محمد حسنی - دکترای مدیریت آموزشی ، دانشیار دانشگاه ارومیه
میر محمد سیدعباس زاده - دکترای مدیریت آموزشی، استاد دانشگاه ارومیه
میرنجف موسوی - دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهری ،دانشیار دانشگاه ارومیه

پژوهش حاضر با هدف تبیین نابرابری های آموزشی مناطق ۲۴ گانه آموزش وپرورش استان آذربایجان غربی با استفاده از تحلیل شاخص های آموزشی انجام گرفته است. تحقیق حاضر توصیفی- تحلیلی است و جامعه آماری، مناطق ۲۴ گانه آموزش وپرورش استان آذربایجان غربی است. شیوه جمع آوری آمار و اطلاعات به صورت اسنادی است. در تجزیه و تحلیل داده ها از مدل های تاپسیس، ضریب پراکندگی، تحلیل رگرسیون، تحلیل مسیر و شبکه های عصبی استفاده شده است. نتایج رتبه بندی مناطق با استفاده از تکنیک تاپسیس نشان می دهد که بین مناطق آموزشی استان نابرابری وجود دارد و از ۲۴ منطقه آموزش وپرورش استان آذربایجان غربی منطقه بوکان به عنوان برخوردارترین و منطقه صومای برادوست به عنوان محروم ترین مناطق آموزش وپرورش استان آذربایجان غربی هستند. با استفاده از مدل ضریب پراکندگی برای اندازه گیری نابرابری معلوم می شود بیشترین میزان نابرابری با ۰.۸۲۸ در شاخص های دانش آموزی و کمترین میزان نابرابری با ۳/۰ در شاخص های پیشرفت تحصیلی بوده است. براساس نتایج تحلیل مسیر شاخص های امکانات دانش آموزی دارای بیشترین و شاخص های امکانات فیزیکی دارای کمترین تاثیرات بر نابرابری مناطق آموزش وپرورش استان آذربایجان غربی بوده اند. نتایج پیش بینی با استفاده از شبکه عصبی نیز نشان می دهد، بیشترین تاثیر را بخش شاخص های اقتصادی و کمترین تاثیر را شاخص نیروی انسانی در پیشگویی نابرابری مناطق آموزش وپرورش استان آذربایجان غربی داشته اند.

نابرابری آموزشی, شاخص های آموزشی, مناطق آموزش وپرورش, استان آذربایجان غربی