بررسی نقش نظام مدیریت و برنامه ریزی در سازماندهی فضایی جمعیت و فعالیت در منطقه کلانشهری تهران
عنوان مقاله: بررسی نقش نظام مدیریت و برنامه ریزی در سازماندهی فضایی جمعیت و فعالیت در منطقه کلانشهری تهران
شناسه ملی مقاله: JR_GIAJ-4-11_010
منتشر شده در در سال 1393
شناسه ملی مقاله: JR_GIAJ-4-11_010
منتشر شده در در سال 1393
مشخصات نویسندگان مقاله:
منیژه لاله پور - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه مراغه
هوشنگ سرور - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه مراغه
خلاصه مقاله:
منیژه لاله پور - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه مراغه
هوشنگ سرور - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه مراغه
منطقه کلانشهری، پهنهای جغرافیایی است که از یک شهر مرکزی و مراکز جمعیتی، تولیدی، خدماتی و گردشگری پیرامون آن تشکیل شده است. این مراکز همواره در تعامل محیطی، اقتصادی، اجتماعی و فضایی با یکدیگر قرار دارند. از این رو، چالش اصلی مدیریتی در این مناطق، یافتن راهی برای سازماندهی «ارتباط و پیوند» میان این حوزه های مختلف عملکردی است. به عبارتی اگر مدیریتهای مستقل مستقر در منطقه کلانشهری به سمت یکپارچگی مدیریتی سوق نیابند؛ برنامه های کالبدی-فضایی نیز توانایی لازم را برای هدایت و کنترل تحولات کالبدی -فضایی منطقه نخواهند داشت. از این رویکرد، مطالعه حاضر روند تحول مکانی سکونتگاههای شهری و فضاهای صنعتی منطقه کلانشهری تهران را با هدف شناخت جایگاه نظام مدیریت و برنامه ریزی رسمی و شهرهای جدید و شهرکهای صنعتی در جذب جمعیت و فعالیت منطقه، مورد بررسی قرار داده است. تحقیق به روش توصیفی-تحلیلی و با بهرهگیری از اسناد، آمارها و مطالعات و گزارشات موجود در زمینه موضوع تحقیق انجام گرفته است. بررسی این موضوع در منطقه کلانشهری تهران نشان میدهد که نظام رسمی مدیریت و برنامه ریزی شهری در چارچوب همان ساختارهای سنتی مدیریت و برنامه ریزی اقدام به اجرای طرح ایجاد شهرهای جدید و شهرکهای صنعتی در منطقه کلانشهری تهران کرده است. نگاهی به یافتههای تحقیق نشان میدهد که، ایجاد شهرهای جدید و شهرکهای صنعتی که با هدف سازماندهی به نظام استقرار جمعیت و فعالیتها در منطقه کلانشهری تهران صورت گرفته است؛ به رغم ظرفیتسازی قابل توجه در شهرهای جدید و شهرکهای صنعتی برنامهریزی شده، نقش مهمی در سازماندهی به استقرار جمعیت و فعالیتهای صنعتی منطقه ایفا نکردهاند؛ جذب جمعیت و واحدهای صنعتی وکارگاهی در خارج از زمین شهرهای جدید و شهرکهای صنعتی؛ بسیار بیشتر از این مراکز برنامهریزی شده بوده است. نتیجه اینکه، هدایت و کنترل برنامهریزی شده تحولات کالبدی-فضایی منطقه در شرایط تعدد و تفرق مدیریتی در منطقه کلانشهری تهران امکانپذیر نبوده و هر گونه اقدام در این ارتباط وابسته به یکپارچگی در ساختار، فرایند و سیاستهای نظام مدیریت و برنامهریزی منطقه میباشد.
کلمات کلیدی: نظام مدیریت و برنامه ریزی- شهرهای جدید و شهرکهای صنعتی - سازماندهی فضایی جمعیت و فعالیت- منطقه کلانشهری تهران
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1479914/