محمد رضا صفری - دانش پژوه دکتری حقوق جزا و جرم شناسی مجتمع آموزش عالی مشهد مقدس

سیاست جنایی، «مجموعه روش هایی است که هیئت اجتماع با توسل و به کار بستن آنها پاسخ های مختلف به پدیده جنایی را سازمان می بخشد».(مارتی، ۱۳۹۵: ۶۹) اما ساختار سیاست جنایی دارای دو رکن عمده یعنی پدیده جنایی(بزه و انحراف) و پاسخ یا راهکار هیئت اجتماع(دولت و اجتماع) است که بر چهار عنصر یا رکن اساسی نامتغیر و ثابت(بزه، انحراف، پاسخ دولت و پاسخ جامعه) استوار است. با توجه به نوع رویکرد دولت و نظام سیاسی به ارزش های سه گانه آزادی، برابری و قدرت در هر جامعه، مدل های چهارگانه سیاست جنایی(دولتجامعه لیبرال، اقتدار گرا، اقتدار گرای فراگیر و جامعوی) به وجود می آید. نظام سیاسی افغانستان که برخواسته از دموکراسی و آرای جامعه آن کشور است دارای مدل سیاست جنایی جامع است. دستیابی به این نوع از مدل سیاست جنایی پس از تشکیل دولت جدید در سال ۱۳۸۰ و فعالیت های گسترده نهادهای مدنی و جنبش های حامی زنان غیر وابسته به دولت حاصل شده است، چرا که سیاست جنایی تقنینی و دولتی به تنهایی نتوانست و نمی تواند به حقوق از دست رفته جامعه زنان افغانستان جامه عمل بپوشاند. رسیدگی به این موضوع در دو سطح پیشگیری، پشگیری خرد و کلان و سطح حمایتی هم از سوی نهادهای مدنی داخلی و هم از سوی نهادهای بین المللی آغاز شده است.

مدلهای سیاست جنایی, بزهدیدگی زنان, حمایت جامعوی, بزه, خشونت