بررسی پایداری، فعالیت ضدمیکروبی و آنتی اکسیدانی ماکروامولسیون و نانوامولسیون اسانس رزماری

در این مطالعه ماکرو امولسیون و نانوامولسیون های اسانس رزماری تحت تیمار های مختلف اولتراسوند (۱۰و ۵، ۵/۲ ، ۰ دقیقه) تهیه شدند. پایداری ماکرو و نانو امولسیون های اسانس رزماری در طی یک ماه نگهداری در دمای C°۴ به روش اندازه گیری اندازه ذرات توسط DLS تعیین شد. فعالیت ضدمیکروبی ماکرو و نانو امولسیون های اسانس رزماری به دو روش انتشار از چاهک و میکرودایلوشن علیه چهار باکتری بیماری زا ارزیابی شد. همچنین فعالیت آنتی اکسیدان آن ها به روش مهار رادیکال آزاد DPPH مورد آزمون قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش زمان تیمار اولتراسوند از ۰ به ۱۰ دقیقه، اندازه ذرات امولسیون از nm ۰۴/۱۴۸ به nm ۱۴/۹۸ کاهش یافت. افزایش اندازه ذرات ماکرو و نانوامولسیون ها در طی نگهداری مشاهده شد. همچنین نتایج آزمون های ضدمیکروبی نشان داد که ماکرو و نانو امولسیون های اسانس رزماری بیشترین فعالیت ضدمیکروبی را علیه باکتری های گرم مثبت به ویژه S. aureus داشتند. در آزمون ارزیابی فعالیت آنتی اکسیدانی، میزان IC۵۰ ماکرو و نانو امولسیون های اسانس رزماری به ترتیب g/mlµ ۴۳/۳۶ و ۸۶/۴۵ تخمین زده شد. براساس نتایج این مطالعه، نانوامولسیون اسانس رزماری به عنوان ترکیب ضدمیکروبی و آنتی اکسیدان طبیعی جهت به کارگیری در موادغذایی پیشنهاد می شود.

Keywords:

اسانس رزماری , فعالیت آنتی اکسیدانی , فعالیت ضدمیکروبی , نانوامولسیون