فاطمه جعفری - دانشجوی کارشناسی مدیریت صنعتی دانشگاه پیام نور واحد یزد، یزد ،ایران.
محمدمهدی دشتی رحمت آبادی - دانشجوی کارشناسی مدیریت بازرگانی دانشگاه پیام نور واحد یزد،یزد،ایران.

مدیریت مهمترین عامل در حیات،رشد و بالندگی یک جامعه است و همچنین مدبریت وضع موجود عقب ماندگی را به وضع مطلوب کنترل می کند. روستا ها بدلیل دارابودن منابع و مکان های خاص و همچنین شیوه زندگی و فعالیت های متفاوت نسبت به شهرها در شرایط اقتصادی،اجتماعی و بوم شناختی حاکم بر روستا نیازمند الگوی مدیریتی مجزا هستند. لذا ایجاد و فعالیت مدیریت های محلی در روستا ضرورت داشته و با این دیدگاه مدیریت محلی نوین روستایی یعنی دهیاری ها تحت نظارت مستقیم مردمی نمایندگان اهالی روستا (شورای اسلامی) وکنترل و سیاستگذاری دولت(بخشداری ها و فرمانداری ها) در روستاهای کشور ایفای نقش مدیریتی می نمایند که این سیستم با عملکرد شایسته دهیاری ها تحقق خواهد یافت. امروزه مدیریت روستایی سنتی قادر به حل مشکلات کنونی نیست. نتایج نشان می دهد بدلیل بی ثباتی تشکلات ادارای،نداشتن متولی واحد در مدیریت صحیح،اخلال در روند رشد و توسعه روستاها، تداخل در شرح وظایف دستگاه های اجرایی می باشد.یافته ها نشان داده که: مدیریت روستایی می تواند با آموزش مردم و تشکیل NGO های مختلف زمینه ی رشد و توسعه آتی روستاها را فراهم نمایند.هدف اصلی این تحقیق از یک سو تلاش برای یافتن شیوه مدیریتی سازگار با شرایط اجتماعی،اقتصادی و زیست محیطی روستاها بوده از سوی دیگر می کوشد با برقراری تعامل منطقی بین نیرو های محلی و بومی با نیرو های غیر بومی به برنامه ریزی مناسب دست یابد.همچنین با بیان ادبیات مکتوب، اهمیت روستا را مطرح می کند و بر این باور است که دارا بودن یک جامعه توسعه یافته و قدرتمند باید زیر ساختاری پیشرفته داشته باشد،که این زیرساختار همان روستاها هستند.

مدیریت نوین روستایی،توسعه روستایی،مدیریت محلی- مشارکتی،دهیار