پردیس رشیدی - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی، دانشگاه فردوسی مشهد

آموزش علوم باید زمینه کسب مهار تها و شایستگی های لازم، برای استمرار و معنادار شدن یادگیری در زندگی را برای دانش آموزانتامین کند. بنابراین نیاز به روش فعال و نوین تدریس ضرورت مییابد. رویکرد STSE یکی از رویکردهای نوین در آموزش علومتجربی می باشد که از سازنده گرایی نشات گرفته است و هدف آن، یادگیری دانش و مطابقت آن با محیط پیرامون خود و درک محیطاطراف خود است تا با آموزش های مناسب یک شهروند خوب به بار آید. هدف پژوهش حاضر، بررسی و ارزیابی کتاب علوم تجربیچهارم ابتدایی از نظر توجه به ارتباط علم، فناوری، جامعه و محیط زیست میباشد. تمام محتوی کتاب علوم تجربی پا یه چهارم ابتداییدر سال تحصیلی ۱۴۰۰ - ۱۴۰۱ به عنوان جامعه مورد مطالعه قرار گرفته و نمونه گیری اتخاذ نشده است. یافته ها نشان داد کهبیشترین بار اطلاعاتی مربوط به جریان طراحی (کاربرد) با ۳۵۵ مورد و پس از آن جریان استدلال منطقی با ۲۱۹ مورد بوده است؛ وکمترین درجه اهمیت مربوط به جریان تاریخی با ۸ مورد بود. بنابراین مولفه های رویکرد STSE به صورت نامتوازن بین دروس کتابعلوم تجربی وجود دارد.

علوم تجربی، آموزش، یادگیری، رویکرد STSE