رضا میرعالی - آموزگار
فروزان دریکوندی - آموزگار

هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسهای پیشرفت تحصیلی و انگیزه پیشرفت در دانش آموزان ابتدایی مدارس عادی وهوشمند شهر اندیمشک در سال تحصیلی ۴۰۰-۴۰۱ بود. روش پژوهش توصیفی از نوع علی مقایسه ای بود. جامعهآماری تحقیق حاضر کلیه دانش آموزان مدارس ابتدایی عادی و هوشمند در سال ۱۴۰۱ در شهر اندیمشک می باشندکه از میان دانش آموزان مدارس عادی بالغ بر ۳۶۶ نفر و از میان دانش آموزان مدارس هوشمند ۲۰۸ نفر با استفاده ازروش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های انگیزش پیشرفتعلی و مکا ینرنی و نمره پیشرفت تحصیلی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس استفاده شد.نتایج پژوهش نشان داد که بین دانش آموزان مدارس عادی و هوشمند در پیشرفت تحصیلی و انگیزش پیشرفت ومولفه های آن تفاوت وجود دارد. به عبارتی دانش آموزان مدارس هوشمند از پیشرفت تحصیلی و انگیزش پیشرفتبالاتری برخوردارند.

پیشرفت تحصیلی، انگیزه پیشرفت، مدارس هوشمند