مهسا مسیح - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی طراحی محیط زیست

امروزه دو پدیده ی جهانی افزایش مصرف انرژی و نیز گرمایش اقلیم جهانی به شدت زندگی بشر را تهدید می کند و در صورت تداوم این روند بیم آن میرود که فرصتها و امکانات نسل آینده نیز به خطر بیفتد(بحرانی که دانشمندان احتمال وقوع آن را تا 10 سال آینده پیش بینی کرده اند) از این رو از دهه ی 70 عصر پایداری بعنوان رویکردی جدید و موثر در برابر مسائل و مشکلات بوجود آمده ناشی از عصر صنعت و در قالب شاخصهای اقتصادی- اجتماعی- سیاسی و محیط زیستی مطرح شد. با در نظر داشتن این بحران و نیز با توجه به 3 برابر بودن شدت مصرف انرژی در ایران در مقایسه با کشورهای صنعتی و 1.5 برابر بودن آن در قیاس با متوسط جهانی شاخص محیط زیستی پایداری و بالاخص شاخص پایداری انرژی اهمیتی مضاعف پیدا کرده است. علاوه بر آن با توجه به مصرف 40 تا 50 درصدی انرژی کشور در بخش خانگی که نزدیک به 35 درصد آن اختصاصا مربوط به گرمایش و سرمایش ساختمانهاست بحث پایداری در بناها نیز همزمان با مفهوم پایداری انرژی مطرح شد و از آنجا که معماری اقلیمی ایران نمونه خوبی از معماری پایدار می باشد در این مقاله مورد توجه قرار گرفته است لذا در ادامه مطالب پس از معرفی اقلیمهای ایران و تعریف برخی سیاستهای طراحی برای هر یک, راهکارهایی با استفاده از گیاهان بعنوان یکی از پارامترهای موثر در طراحی اقلیمی به منظور دستیابی به هدف پایداری انرژی در ساختمانها در هر اقلیم ارائه شده است.

طراحی پایدار, طراحی اقلیمی, مصرف بهینه انرژی در ساختمانها, گیاهان و طراحی اقلیمی