کیوان کیانفر - کارشناسی ارشد عمران راه و ترابری ،دانشگاه پیام نور
آرزو حاجی شریفی
شیما قلی زاده

مواجه بودن کلانشهر هایی همچون تهران باپدیده افزایش جمعیت ، مشکلات ناشی ازآلودگی شدید هوا و پدیده گلخانه ای ،کمبود زمین و قیمت بالای آن در شهر ،و به تبع آن وجود قوانین و باید و نباید هایی که شرایط را برای ایجاد کمترین فضای سبزبرای مالکین در فضای شهری ،ایجاد می کند زنگ هشداری است برای سازمانها و نهاد های دولتی تا بتوانند با ایجاد فضای سبز مناسب در محدوده شهر این نیاز افراد شهری را تامین نمایند .از آنجاییکه که فضای سبز از شریانهای حیاتی شهر تهران می باشد برنامه ریزی های مناسب در این راستا از ضروریات می باشد . ما در این مقاله قصد داریم تا چگونگی توزیع کاربری فضای سبز در منطقه 17 شهرداری تهران را با توجه به ویژگی های خاص آن مورد بررسی قرار دهیم . الگوی استقرار کاربری‌های اصلی اراضی در منطقه به ‌شدت تابع مشخصه‌های فعالیتی کلان شهر تهران است و سیر تحول و تغییرات آن نیز از قابلیت‌های اقتصادی- اجتماعی این کلانشهر تبعیت می‌کند. بررسی ها نشان از کمبود کاربری‌های خدمات و تاسیسات شهری از جمله فضای سبز دراین منطقه می باشد . این تحقیق از نوع ماهیت ،کاربردی و از نوع روش ،تحلیلی –توصیفی می باشد.

منطقه 17،کاربری اراضی ،فضای سبز