محسن پور قدیری اصفهانی - دانشگاه پیام نور اصفهان

دوره قاجار عصر اوج رواج القاب در ایران بوده است.دوره ای که بیش از نیمی از بزرگان،شاهزادگان،،روحانیون،تجار و حتی کارمندان اداری دارای لقب بودند.در این پژوهش تلاش بر این است تا با استناد به منابع کتابخانه ای و بهره گیری از روش توصیفی- تحلیلی به این پرسش پاسخ داده شود که علت و مبنای اعطای القاب چه بوده است؟در پاسخ به پرسش مطرح شده می توان گفت چنین به نظر می رسد که لقب سازی و دریافت آن به گونه ای بود که فرد یا افراد با ارتقاء درجه و یافتن منصب بالاتر شغلی مهم تر به لفب مهم تری دست می یافتند و این اقدام عملی بسیار رایج در جهت پر کردن خزانه بوده است

اعطای القا ، قاجار، ناصرالدین شاه، درباریان، روحانیون