الهه حیدری - استادیار دانشگاه فرهنگیان
محمد مهدی زیدی - دانش اموز پایه دوازدهم تجربی دبیرستان شهید بهشتی (تیز هوشان) کرمانشاه

با تامل بر نقش ارتباطات در زندگی اجتماعی انسانها میتوان گفت که بشر همواره از گذشته های دور به شیوه های مختلف سعیدر ایجاد ارتباط و دادن اطلاعات خود به دیگران کرده است . از این رو در تمام دوره ها و حکومت ها فرستادن پیام برای ایجاد ارتباطبین دولتها رایج بوده است . ارتباط بین کشورها یا دیپلماسی به عنوان یک ابزار کارآمد و قابل انعطاف در سیاست خارجی زمینه سازارتقا روابط دولتها و به تبع آن افزایش تفاهم میان ملتها و ایجاد صلح و ثبات بین المللی است . در این جستار با روش تحلیلی – توصیفی با محور قرار دادن واژه های خبر، پیغام و پیام و توجه به مفاهیم و ارکان فراگرد ارتباطی سعی شده است مضمون اخبار وپیغام ها با بررسی پیامرسان و ویژگی های او با ارائه مستندات شعری لازم تبین شود . هدف این پژوهش بررسی تحلیلی عناصرارتباطی به کار رفته در شاهنامه است . در بررسی واژگان ارتباطی در شاهنامه مشخص شد که دایره واژگان ارتباطی در شاهنامهمحدود به خبر، پیغام، پیام، فرستاده و نامه که همان پیغام یا پیام مکتوب بوده است

دیپلماسی، خبر، پیام، فرستنده، فرستاده و شاهنامه فردوسی