یحیی عطائی - عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور (استاد راهنما)
ابراهیم واشقانی فراهانی - عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور (استاد مشاور)
سیده شیوا غنی الموسوی - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی

در ادبیات فارسی و علم سبک شناسی، استقبال و اقتفای شاعران از یکدیگر امری رایج و بدیهی است. لزوم این اتفاق خلق اثریهنری توسط شاعر مقلد است. یکی از شاعرانی که در این عرصه، هنرنمایی کرده، حافظ است که از اشعار خواجو در سطوحگوناگون زبانی، ادبی و فکری تقلید و استقبال کرده است. او خود در اشعارش اذعان می دارد که خواجو استاد وی است، اما اینتقلید به گونه ای است که شعر حافظ ممتاز و هنری است، بهنحوی که شعر و نام خواجو زیر سایه ی نام حافظ واقع شده است. اینپژوهش به بررسی و مقایسه ی سبک شناختی سه غزل هموزن و هم قافیه از خواجو و حافظ در سه سطح زبانی، ادبی و فکری پرداختهاست. روش کار در این پژوهش بر اساس طرح سیروس شمیسا در کلیات سبک شناس یاست که هر غزل از نظر تعداد لغات، موسیقیدرونی و بیرونی و انواع آرایه های ادبی و صور خیال بررسی می شود و تفاوت ها و شباهت های غزل های دو شاعر در قالب جدول ونمودار بیان می شود.

خواجوی کرمانی، حافظ شیرازی، سبک، اقتفا ، بینامتنیت