زهرا سپهری نسب - دانشجوی دکتری روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
نادر حاجلو - استاد گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
زهره آهنگرقربانی - دانشجوی دکترای روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
سعیده هدایت - دانشجوی دکترای روان شناسی،دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

  هدف: پژوهش حاضر به منظور جمع آوری و یکپارچه سازی تحقیقات انجام شده در زمینه آموزش­های خانواده جهت تغییر رفتار کودکان دارای اختلال بیش فعالی/ نقص توجه بود.روش ها: جامعه آماری شامل تمامی مقالات چاپ شده در مجلات علمی- پژوهشی معتبر در زمینه آموزش والدین در کاهش علایم اختلال بیش فعالی/ نقص توجه در ایران و خارج از کشور در محدوده سال­های ۱۳۹۵- ۱۳۸۰ بوده­ است که از لحاظ روش­شناختی شرایط لازم را برای فراتحلیل دارا بوده­اند. برای این منظور ۱۵ پژوهش انتخاب گردید. ابزار این پژوهش چک لیست فراتحلیل بوده­ است.یافته ها: نشان داد که میزان اثر آموزش­های مبتنی بر خانواده در کاهش علایم اختلال بیش فعالی/ نقص توجه بالا بوده ­است ۶۱/۰ (۰۰۵/۰>p). این میزان اثر در گروه بر اساس رویکرد رفتاری ۶۸/۰ (۰۰۲/۰>p)، رویکرد شناختی- رفتاری۵۷/۰ (۰۰۱/۰>p) و با رویکرد ذهن آگاهی ۴۹/۰ (۰۰۱/۰>p) به دست آمد. همچنین نتایج حاصل از تحلیل تعدیلی بیانگر اثرگذاری متغیرهای تعدیل کننده در این آموزش­ها بوده ­است.نتیجه گیری: براساس نتایج فراتحلیل حاضر، میزان اثر آموزش­های مبتنی بر خانواده در کاهش علایم اختلال بیش فعالی/ نقص توجه، مطابق جدول کوهن در حد بالاست. این میزان اثر با استفاده از رویکرد رفتاری بیشتر از رویکرد شناختی- رفتاری و رویکرد مبتنی بر ذهن آگاهی است. 

فراتحلیل, اختلال بیش فعالی/ نقص توجه, آموزش والدین