مجید فخار - دانشجوی دکتری رسوب شناسی و سنگشناسی رسوبی، دانشکده علوم پایه، گروه زمین شناسی دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
پیمان رضائی - دانشیار، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
امیر کریمیان طرقبه - استادیار، بخش علوم زمین، دانشکده علوم، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

خلیج فارس بزرگ ترین میدان های گازی دنیا را دارد. بخش مخزنی این میدان ها، سازندهای دالان بالایی و کنگان به سن پرمو-تریاس است که معادل سازند خوف در کشورهای عربی جنوب خلیج فارس شناخته می شود. این پژوهش بر پایه اطلاعات حاصل از مغزه و اطلاعات پتروفیزیکی ( لاگ گاما، لاگ صوتی و لاگ نوترون) در چاه A بخش مرکزی خلیج فارس، با ضخامت ۱۷۴متر انجام شده است. یافته های حاصل از مطالعه ۶۲۸ مقطع نازک، نشان دهنده ۱۲ ریزرخساره در ۵ گروه ریزرخساره ای (محیط رسوبی) شامل بالای پهنه کشندی، پهنه کشندی، لاگون، تپه های سدی و دریای باز (رمپ کم عمق میانی و رمپ عمیق خارجی) است. مجموع این رخساره ها و توالی آنها نشان دهنده تشکیل توالی کربناته- تبخیری کنگان در یک محیط رمپ با شیب ملایم است که در آب وهوای گرم و خشک تریاس پیشین نهشته می شوند. براساس تلفیق مطالعات ریزرخساره ای رسوبی و لاگ های پتروفیزیکی، ۲ سکانس رده سوم DS۱ و DS۲ شناسایی شدند. بررسی های انجام شده نشان داد سازند کنگان به ۴ زون مخزنی تقسیم می شود. زون ۱ و ۳ غالبا ریزرخساره تبخیری یا مادستونی و تخلخل بسیار کم دارند، بخش ناتراوا و برداشت نشدنی مخزن محسوب می شوند، منطبق با گروه های ریزرخساره ای بالای کشندی و لاگون اند و زون های ۲ و ۴ شامل ریزرخساره های دانه غالب ااییدی اند، تخلخل بسیار بالا دارند، بخش تراوا و برداشت شدنی این سازند محسوب می شوند و منطبق بر گروه ریزرخساره ای پشته های سدی اند.

سازند کنگان, ریزرخساره ها, شرایط ته نشینی, چینه نگاری سکانسی, محیط رسوبی