شهروزخان معصومی - عضو هیات علمی دانشگاه دریایی امام خمینی(ره) نوشهر، کارشناس ارشد فیزیک دریا
کریم اکبری وکیل آبادی - عضو هیات علمی دانشگاه دریایی امام خمینی(ره) نوشهر، دانشجوی دکتری دانشگاه صنعتی امیرکبیر

در کشورهای مختلف شناورهای زیادی وجود دارند که در سال های آتی به پایان عمر مفید خود رسیده و نیازمند به بازیافت می باشند. در این خصوص طی سال ها یا خیر علاقمندی های زیادی برای بازیافت کشتی ها وجود داشته و افراد زیادی پیشنهاد چنین کاری را ارائه نموده اند ولی گرفتن مجوز برای این عمل کار بسیار سخت و دشواری می باشد. برای این منظور بایستی به بررسی مقررات و آئین نامه های موجود در این زمینه، ضرورت اجرای این طرح، آمار کشتیهای که قابلیت بازیافت دارند، سایتهایی که در زمینه بازیافت فعالند و اثرات آن بر اقتصاد و تاثیرات اجتماعی آن پرداخته شود. از طرفی چنانچه الزامات سازمانهای ملی و بین المللی در آن بکار گرفته نشود، این صنعت سبب بروز مشکلات زیست محیطی خواهد گردید. بنا بر گزارش دولت کشور هندوستان حدود یک ششم از کارگرانی که مشغول فعالیت در بزرگترین سایت اوراق کشتی (آلانگ ) در کشور هند می باشند در اثر وجود آزبست در کشتیهای مورد بازیافت، به بیماری مبتلا شده اند. نرخ اتفاقات خطرناک در این صنعت حدود ۶ برابر اتفاقات روی داده در صنایع معدنی هند می باشد. همچنین در کشور بنگلادش، بین سال های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۳ حدود ۲۰۰ کارگر در اثر اتفاقات رخ داده فوت شده اند. در این تحقیق به بررسی کشتی های مورد بازیافت و کشورهایی که در این حوزه فعال هستند پرداخته شده است. چنان چه بتوان با پیاده سازی الزامات زیست محیطی نسبت به استخراج اطلاعات مورد نیاز جهت احداث کارخانه بازیافت در کشور اقدام نمود می توان به سود زیادی دست یافت.

بازیافت, شناور, کشتی, اوراق