زهره سادات حقایقی - دانشجوی دکتری مهندسی دریا، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
محمد جواد کتابدای - دانشیار، دانشکده مهندسی دریا، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

طراحی سازه های مهندسی معمولا تحت اثر الزامات قابلیت اطمینان هم در اجزا سازه و هم در کل آن است. قابلیت اطمینان در حقیقت احتمال آن است که یک جز یا یک سیستم بتواند عملکرد مطلوب خود را در تمام طول عمرش در حالی که در معرض تغییرات تصادفی پارامترهای سیستم و شرایط کاری قرار دارد ارائه نماید. در این مقاله، اثر تغییرات برخی مشخصات سازه ای یک ساختمان حساس در منطقه ساحلی به همراه تغییرات بارهای وارد به آن تحت اثر زلزله مورد مطالعه قرار گرفته است. با استفاده از الزامات آئین نامه ۲۸۰۰ و آئین نامه سازه های دریایی ایران بارهای طراحی محاسبه و رفتار سیستم به کمک یک روش غیر خطی تغییراتی بررسی شد. تابع عملکرد مد نظر بر اساس مقدار دریفت مجاز طبقات تعریف شده و قابلیت اطمینان نیز با استفاده از روش مرتبه اول بررسی گردید. نتایج نشان داد که احتمال شکست کلی سازه نمونه در منطقه ساحلی که بر اساس آیین نامه های موجود طرح شده بسیار بالا است و لذا اصلاح آن ضروری به نظر می رسد.

قابلیت اطمینان, آیین نامه سازه های دریایی ایران, نیروی زلزله, ساختمان های ساحلی