احمد امامی راد - استادیار/پژوهشکده علوم اسلامی بنیاد پژوهشهای آستان قدس رضوی
مریم مشهدی علی پور - دانشجوی دکتری دکتری علوم قرآن و حدیث

تربیت جنسی یکی از مهم ترین ساحت های تربیتی است. تعامل های تریبتی مرتبط با اعضای جنسی متربی از مهم ترین مسائل آن به شمار می رود. با توجه به امکان عدم اعتنای کافی به این امر در دوران کودکی، پژوهش حاضر با هدف استخراج مسائل فقهی مرتبط با آن در حیطه تربیت و آموزش جنسی، با روش کیفی به اکتشاف آن با تحلیل مفهومی آیات و روایات مورد نظر پرداخته است. در این راستا پوشاندن اعضای جنسی خود از دید متربی ممیز در همه وقت، مخصوصا اوقات خاص مجامعت، نگاه نکردن به اعضای جنسی متربی و نیز مباشرت نکردن با آن بررسی شده و به این نتیجه رسیده است که: نگاه کردن به اعضای جنسی متربی ممیز جایز نیست و اعضای جنسی خود را نیز باید از دید او پوشاند. آموزش این امر در دوران کودکی نیز مطلوب اسلام است. در این مسئله فرقی در جنسیت نگاه کننده و نگاه شونده نیست. این امر به نوعی آموزش جنسی برای کودک نیز محسوب شده و آموزش عملی نیز می باشد. چنین آموزشی در اوقات خاص مجامعت با اجازه خواهی هنگام ورود به اتاق خلوت اولیا به طور خاص مورد تاکید است. شیوه های آموزش جنسی می تواند متنوع بوده و علاوه بر آموزش مستقیم، به صورت قصه گویی یا آموزش عملی نیز می باشد.

استیذان, مجامعت, جنسیت, عورت, خلوت