حسن رضا رضایی - کارشناسی ارشد تفسیر و علوم قرآن

این مقاله به بررسی دیدگاه مستشرقان در مورد تاثیرپذیری قرآن از فرهنگ، آداب و قوانین اعراب اختصاص دارد. نویسنده بعد از تبیین تاریخچه و شبهه مستشرقان، به خاستگاه شبهه می پردازد و معتقد است قرآن سه نوع برخورد (انکاری، اثباتی و اصلاحی) با فرهنگ اعراب داشته. وی برای هر نوع مثال هایی ذکر می کند و یادآور می شود که قرآن از ابزار «گفت وگوی عرفی» برای انتقال مفاهیم الهی بهره برده است. نویسنده نتیجه می گیرد که قرآن از فرهنگ جاهلی متاثر نشده و دلایل و مثال های مستشرقان در این مورد نقدپذیر است.

فرهنگ, قرآن, تاثیرپذیری, مستشرقان