خوشقدم سلیمی - کارشناس ارشد مدیریت دولتی

بدیهی است با رشد شتابان شهرها و شهرنشینی در دهه های اخیر حکومت ها به تنهایی و بدون اتکا به شهروندان قادر به اداره امور جامعه نخواهند بود. مسائل اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و فرهنگی در شهرها بر پیچیدگی این موضوع افزوده است. تسریع در انجام امور شهر، افزایش تاب آوری و موفقیت طرح های شهری مستلزم مشارکت دادن شهروندان در فرآیندهای شهری است. از جمله مهمترین مشکلاتی که مدیران و برنامه ریزان در حوزه ها و سطوح مختلف با آن مواجه هستند، عدم مشارکت و همراهی مردم است در حالی که یکی از مهمترین راهکارهای دستیابی شهر به توسعه پایدار مشارکت دادن شهروندان در فرآیندهای شهری است. این مسئله آنچنان حائز اهمیت است که در حال حاضر به عنوان مهمترین نظریه و تجربه شهری در میان برنامه ریزان و متخصصان شهری مطرح است. دستیابی به مشارکت البته بسته به زمینه فرهنگی و اجتماعی حتی وضعیت اقتصادی هر جامعه متفاوت است اما آنچه اهمیت دارد این است که مشارکت در همه سطوح از جمله در سطح شهر باید از بطن جامعه و در ارتباط موثر مردم با یکدیگر و ارتباط مردم با مدیریت شهری ایجاد شود و قطعا نمی توان مشارکت را از شهروندان انتظار داشت. شهرمرکز فرصت و محیطی برای ارایه تواناییهای بالقوه انسانی است مشارکت مردمی به عنوان عنصر مهم مدیریتی در جهان امروز مطرح است زیرا مسائل و پیچیدگی های شهری به ویژه کلانشهرها به حدی است که هیچ مدیرت یزبین و مقتدری هم نمی تواند به تنهایی آن را تحت کنترل در آورد. لذا با توجه به چنین واقعیاتی، جای آن دارد که از راهکارهای مشارکت و در سطحی بالاتر، شراکت و توانمندسازی اجتماع محلی و نیروهای غیردولتی دخیل(شهروندان، بخش خصوصی، مالکین و غیره) مدد جست.

مشارکت شهروندی، نظام اداری، مدیریت دولتی نوین