کیوان کاظمی - دانشجوی کارشناسی ارشد آلودگی محیط زیست ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن
رضا امیرنژاد - عضو هیئت علمی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن

دریاچه زریوار دریاچه ای زیبا در غرب ایران و تنها پهنه آبی طبیعی و دریاچه دائمی و مهمترین اکوسیستم آبی به لحاظ اکولوژیک و اقتصادی در استان کردستان است . در طی سالیان اخیر این دریاچه از طریق فعالیت های انسانی از قبیل احداث سد ، نوسانات عمق آب ، ورود زهاب اراضی کشاورزی و ورود فاضلاب انسانی جوامع مسکونی همجوار در معرض فشارهای شدید اکولوژیک قرار گرفته است . یکی از مسائل مهم در مدیریت کیفی دریاچه ها تعیین تغذیه گرایی به کمک شاخص های مربوطه می باشد . کارلسون (1977) شاخصی برای تغذیه گرایی مخزن به نام TSI( State Index (Trophic معرفی نمود که تا به امروز بیشترین کاربرد را در تعیین سطح تغذیه گرایی مخازن در مطالعات داشته است . این شاخص در واقع یک رابطه رگرسیونی برای هر کدام از پارامترهای کلروفیل a ، کل فسفر و عمق سکی به صورت جداگانه تعریف می کند و عددی بین صفر (الیگوتروف کامل) تا100 (یوتروف کامل ) بدست می آید . دراین تحقیق جهت تعیین وضعیت تغذیه گرایی دریاچه زریوار در استان کردستان با استفاده از شاخص تروفی کارلسون ، پس از نمونه برداری از آب شش ایستگاه تعیین شده در سطح دریاچه در فواصل زمانی دو ماهه از شهریور ماه 89 تا تیر ماه 90 ، علاوه بر پارامتر های فیزیکی آب ، پارامترهایی نظیر فسفر کل ، کلروفیل a، و عمق سکی دیسک اندازه گیری شده ، سپس با استفاده از محاسبه شاخص تروفی کارلسون بر اساس فسفر کل مشخص گردید دریاچه زریوار در مرحله هایپر یوتروفیک بوده ، همچنین با استفاده از محاسبه شاخص تروفی کارلسون بر اساس کلروفیل a و عمق قابل رویت مشخص گردید دریاچه از نظر تروفی در وضعیت یوتروفیک می باشد.

دریاچه زریوار، مدیریت کیفی دریاچه ها، تغذیه گرایی، روش TSI، فسفر کل، کلروفیل a