بررسی تاثیر ژنوتیپ، پیش تیمار سرمایی، دزهای پایین اشعه گاما و هورمون ۲,۴-D در واکنش به کشت پرچم گندم

در این آزمایش تاثیر ژنوتیپ، پیش تیمار سرمایی، دزهای پایین اشعه گاما و هورمون ۲,۴-D در دو سطح mgl-۱ ۴ و ۲ درپاسخ به کشت بساک رقم (اترک( و دو لاین (F۳ ۲۰۰۵, F۳ ۲۱۰۴) بررسی شد. بساک ها از گیاهان مادری که در شرایط مزرعه کشت شده بودند، برداشت شده و در محیط CHB تغییر یافته حاوی ۲,۴-D mgl-۱ ۴ و ۲، mgl-۱ Kinetin۵/۰ و gl-۱ ۹۰ ساکارز کشت شدند. درصد کال های تولید شده در ۱۰۰ بساک و نیز درصد گیاهان (سبز یا آلبینو) در ۱۰۰ کال اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که ژنوتیپ، پیش تیمار سرمایی و غلظت هورمون ۲,۴-D در پاسخ به کشت بساک موثر می باشند. اما پیش تیمار با دزهای کم اشعه گاما تاثیری در میزان کال زایی و گیاه زایی ندارد. افزایش غلظت هورمون ۲,۴-D باعث کاهش کال زائی و گیاه زایی می شود. لاین F۳ ۲۰۰۵بالاترین میزان کال زایی و گیاه زایی را نشان داد و لاین F۳ ۲۱۰۴ ضعیفترین پاسخ به کشت بساک را داشت. این آزمایش نشان داد که صفات آندروژنز در کنترل ژنوتیپ و محیط است و مکان های ژنی کنترل کننده صفات آندروژنز مستقل از هم هستند.

Keywords:

Spring wheat , Doubled haploid , Cold pretreatment , Low-dose gamma Irradiation , ۲ , ۴-D concentration , Callus plantlet , گندم بهاره , هاپلوئیدی , پیش تیمار سرمایی , دزهای پایین اشعه گاما , ۲ , ۴-D