ارتباط تیپ های همدید هوای ایستگاه سنندج با الگوهای گردشی تراز ۵۰۰ هکتوپاسکال

در این پژوهش دو پایگاه داده، یکی مربوط به مقدار روزانه هفت متغیر اقلیمی (بارش، نم نسبی، ساعات آفتابی، میانگین، کمینه و بیشینه دما، و فشار تراز ایستگاه) در ایستگاه سنندج و دیگری مربوط به مقدار روزانه ارتفاع فشار تراز ۵۰۰ هکتوپاسکال در عرض جغرافیایی ۱۰ تا ۶۰ درجه شمالی و طول ۰ تا ۷۰ درجه شرقی، مورد بررسی قرار گرفتند. بر روی پایگاه داده مربوط به متغیرهای اقلیمی در طی سال­های ۱۳۷۳-۱۳۴۳ پس از انجام تحلیل مولفه مبنا در نهایت تحلیل خوشه­ای ۱۱ تیپ همدید هوا برای ایستگاه سنندج تشخیص داده شد. سپس بر روی پایگاه داده مربوط به ارتفاع تراز ۵۰۰ هکتوپاسکال در سال­های۱۳۸۲-۱۳۵۲ تحلیل مولفه مبنا صورت گرفت و ۱۱ مولفه به عنوان مولفه­های اصلی انتخاب شدند. سپس برای دستیابی به الگوهای گردشی یک تحلیل  خوشه­ای بر روی نمرات یازده مولفه انجام شد که در پایان هشت الگوی گردشی اصلی مشخص شد و بنا به دلایلی الگوی گردشی شماره ۳ خود به ۱۰ الگوی گردشی فرعی تقسیم­بندی شد. سرانجام با استفاده از جدول متقاطع و به­دست آوردن فراوانی هر کدام از تیپ­های همدید در زمان هر کدام از الگوهای گردشی رابطه بین الگوهای گردشی و تیپ­های همدید هوای ایستگاه سنندج به­دست آمد.

Keywords:

تحلیل مولفه مبنا , تحلیل خوشه ای , الگوی گردشی , تیپ همدید , پرارتفاع , کم ارتفاع , ارتفاع ژئوپتانسیل تراز ۵۰۰ هکتوپاسکال