رسول ربانی
حمیدرضا وارثی
زهرا طاهری

هدف از مقاله­ی حاضر، تحلیلی پیرامون علل اصلی شکل­گیری حاشیه­نشینی در شهر اصفهان، و به طورخاص مناطق ارزنان و دارک این شهر می­باشد که در آن تلاش شده است، تا با توجه به فرضیات مطرح شده، به علل اصلی شکل­گیری حاشیه­نشینی همانند: علل اقتصادی، طبیعی، امکانات رفاهی- آموزشی- بهداشتی، سهولت تهیه­ی مسکن و زمین و قومیت­گرایی توجه شود. روش تحقیق در پژوهش حاضر پیمایشی(Survey) بوده و البته از روش کتابخانه­ای (اسنادی) نیز استفاده شده است. شیوه­ی نمونه­گیری سهمیه­ای(Quota) است که توزیع آن به­صورت تصادفی در بین ۳۸۴ نفر از ساکنان مناطق ارزنان و دارک صورت گرفته است. لازم به توضیح است که متغیرهای مستقل پژوهش عبارتند از: عوامل اقتصادی (جاذبه­ها و دافعه­ها)، عوامل طبیعی آسیب­زا، امکانات، سهولت تهیه­ی مسکن و زمین، قومیت­گرایی، نوع شغل و نوع قومیت؛ و متغیر وابسته حاشیه­نشینی می­باشد. برای آزمون متغیرهای پژوهش ازآماره­های متناسب درنرم­افزار  SPSSاستفاده شده است. نتایج به دست آمده، حاکی از وجود ارتباط مستقیم و معنادار بین متغیرهای عوامل اقتصادی (جاذبه­ها و دافعه­ها)، امکانات، سهولت تهیه­ی مسکن و زمین، قومیت­گرایی، نوع قومیت و نوع شغل با حاشیه­نشینی و عدم وجود ارتباط بین متغیر عوامل طبیعی آسیب­زا باحاشیه­نشینی می­باشد.

: حاشیه نشینی, مهاجرت, قومیت گرایی, جاذبه ها و دافعه های اقتصادی, عوامل طبیعی آسیب زا, نوع شغل, سهولت تهیه ی مسکن و زمین