علی ستاری - دانش آموخته دکتری دانشگاه تهران

 فلسفه نزد متیو لیپمن رویکرد معنایی نسبتا تازه ای به خود گرفته و نقش ویژه ای را در حیطه فلسفه کاربستی در تعلیم و تربیت در مدارس و برای کودکان ایفا می کند. فلسفه در «فلسفه برای کودکان» به مثابه «روش تفکر» به کار رفته و نقش آن آشنا کردن کودکان با مهارت های فهم، مانند استدلال، قضاوت صحیح، و کسب مهارت تعامل اجتماعی از راه تحلیل مفاهیم زبان عادی برای حل مسایل زندگی روزمره است. لیپمن، به پیروی از الگوی سقراطی تفکر نقاد، همراه با چاشنی هایی که از فلسفه عمل گرایی، فلسفه تحلیل زبانی، روان شناسی شناختی و اجتماعی دریافت داشته، روشی از فلسفیدن را برای کودکان پی ریزی کرده که از دیدگاه فلسفه تعلیم و تربیت در نوع خود بدیع بوده و نتایج مهمی در پی دارد. در این مقاله ضمن اشاره به تاثیرپذیری های لیپمن از دیگر فیلسوفان، دیدگاه وی را در این زمینه تبیین می کنیم.

فلسفه, فلسفه برای کودکان, فلسفه با کودکان, اجتماع پژوهشی, متیولیپمن